میراث طبیعی ایران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میراث طبیعی ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی ایران شناسایی، معرفی و ثبت می‌شود و شامل محدوده‌های جغرافیایی طبیعی و مناطق خاصی از کشور است که به علت کیفیت ویژهٔ فیزیکی و زیست‌شناسی، مناظر بدیع جغرافیایی، محوطه‌های طبیعی – تاریخی، پدیده‌ها و نمونه‌های ارزشمند گیاهی، جانوری و زیستگاه‌های آن‌ها تعیین و تحت حفاظت و بهره‌برداری پایدار قرار می‌گیرد.^[۱]

همچنین بقایای زمین‌شناسی و محوطه‌های برآمده از آن و آنچه از تبادل انسان با طبیعت به وجود آمده، مناطق جغرافیایی حفاظت‌شده، آثار زیستی و جانوری و … را نیز شامل می‌شود. کوه دماوند در آمل اولین میراث طبیعی و باداب سورت ساری در ساری دومین میراث طبیعی ملی ثبت شده ایران است.^[۲]

ثبت میراث طبیعی ایران در راستای اجرای تبصره ماده ۲ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی مصوب ۲۳ دی ماه سال ۱۳۸۲ و آئین‌نامه اجرایی قانون مذکور مصوب هیئت وزیران بوده^[۳] که در ۲۵ دی ۱۳۸۶ تدوین شده^[۴] و اولین اثر ثبت شده (کوه دماوند) در ۱۳ تیر ۱۳۸۷ عملاً به ثبت رسید.

بیابان لوت به عنوان اولین میراث طبیعی کشورمان در فهرست جهانی یونسکو در ۲۷ تیرماه ۱۳۹۵ ثبت شده است.^[۵]

برای تأییدپذیری کامل این بخش به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. (سپتامبر ۲۰۱۴) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

فهرست میراث طبیعی ایران ثبت شده؛ به ترتیب شماره و تاریخ ثبت و با تفکیک استان همراه با نشانی مکان:

 شهرستان دیر - بخش بردخون - مجاورت روستای جاشک 

• جستجو:میراث فرهنگی^{[پیوند مرده]} خبرگزاری میراث فرهنگی
• دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی پرتال سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران