میل می-۴ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

می-۴
یک میل می-۴ که در Prague Aviation Museum به نمایش گذاشته شده
کاربری بالگرد ترابری
تولیدکننده کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل
نخستین پرواز ۳ ژوئن ۱۹۵۲
معرفی‌شده در ۱۹۵۳
وضعیت خدمت محدود در نیروی هوایی ارتش کره شمالی
کاربر اصلی نیروی هوایی شوروی
نیروی هوایی لهستان
ساخته‌شده ۱۹۵۱–۱۹۷۹
تعداد ساخته‌شده بیش از ۴٬۰۰۰ شامل Z-5s
هزینه هر فروند US$۲۵۲٬۰۰۰ (هزینه صادرات به عراق، ۱۹۶۴–۱۹۷۱)[۱]
گونه‌ها Harbin Z-5

میل می-۴ (نام گزارشی USAF /DoD «تایپ ۳۶»[۲] و نام گزارش ناتو "Hound")[۳] یک بالگرد ترابری ساخت شوروی است که در نقش‌های نظامی و غیرنظامی خدمت می‌کرد.

مشخصات فنی (می-۴ای)

[ویرایش]

داده‌ها از www.globalsecurity.org/military/world/russia/mi-4-specs.htm

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱ یا ۲
  • ظرفیت: ۱۶ نیرو یا ۱٬۶۰۰ کیلوگرم (۳٬۵۲۷ پوند) محموله
  • طول: ۱۶٫۸ متر (۵۵ فوت ۱ اینچ)
  • ارتفاع: ۴٫۴ متر (۱۴ فوت ۵ اینچ)
  • وزن خالی: ۵٬۱۰۰ کیلوگرم (۱۱٬۲۴۴ پوند)
  • وزن ناخالص: ۷٬۱۵۰ کیلوگرم (۱۵٬۷۶۳ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۷٬۵۵۰ کیلوگرم (۱۶٬۶۴۵ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: 1 عدد موتور پیستونی شعاعی ۱۴ سیلندر هوا خنک Shvetsov ASh-82V،‏ ۱٬۲۵۰ کیلووات (۱٬۶۸۰ اسب بخار)
  • قطر روتور اصلی: ۲۱ متر (۶۸ فوت ۱۱ اینچ)
  • مساحت روتور اصلی: ۳۴۶٫۴ متر مربع (۳٬۷۲۹ فوت مربع)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت (۱۱۵ مایل بر ساعت؛ ۱۰۰ گره)
  • بُرد: ۵۰۰ کیلومتر (۳۱۱ مایل؛ ۲۷۰ مایل دریایی)
  • حداكثر ارتفاع: ۵٬۵۰۰ متر (۱۸٬۰۰۰ فوت)
  • بارگیری دیسک: ۴۱ کیلوگرم بر متر مربع (۸٫۴ پوند بر فوت مربع)
  • توان به وزن: ۰٫۲۱ kilowatts per kilogram (۰٫۱۳ horsepower per pound)

همچنین ببینید

[ویرایش]

یادداشت

[ویرایش]
  1. Efrat, Moshe (1983). "The Economics of Soviet Arms Transfers to the Third World. A Case Study: Egypt". Soviet Studies. 35 (4): 437–456. doi:10.1080/09668138308411496. ISSN 0038-5859. JSTOR 151253.
  2. "Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles". Designation-systems.net. 2008-01-18. Retrieved 2012-10-28.
  3. "Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles". Designation-systems.net. 2008-01-18. Retrieved 2012-10-28.

منابع

[ویرایش]