میهن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میهن (به انگلیسی: Homeland) دارای مفهوم محل جغرافیای فرهنگی یک گروه قومی که دارای سابقه‌ای طولانی و ارتباط فرهنگی عمیق که در آن با یک هویت خاص آغاز شده است گفته می‌شود. سرزمین نیز ممکن است به عنوان یک وطن، سرزمین مادری، یا کشور مادر هم نامیده شود.
واژگانی همچون قوم گرائی، ملت گرائی، میهن پرستی و میهن دوستی مفاهیمی نزدیک به یکدیگر در این زمینه هستند.[نیازمند منبع]

ریشه شناسی

[ویرایش]

پسوند ن در پایان این واژه همان است که در پایان واژگان نهنبن، سوزن، روزن، انجمن، هاون، پرویزن، چمن[۱] و واژگان نوساخته تاون[۲] و پوشن[۳] نیز دیده میشود و پسوندی است که با آن اسم و بویژه اسم ابزار میسازند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۱۹.
  2. «تاوَن» [عمومی] هم‌ارزِ «oven, four (fr.)»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ تاوَن)
  3. «پوشَن» [عمومی] هم‌ارزِ «cover»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ پوشَن)

پیوند به بیرون

[ویرایش]