نابال - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نابال (عبری: נָבָל، به معنای احمق) یکی از مردان ثروتمند طایفه کالب در کتاب اول سموئیل در تنخ است. مطابق روایت، او به داوود توهین کرد و داوود به همین جهت تصمیم گرفت او و تمام خانواده‌اش را بکشد اما همسر نابال ابیجایل داوود را قانع کرد که خون بی‌گناهان را نریزد. مدتی بعد نابال مرد و داوود ابیجایل را به زنی گرفت. روایت دلیل مرگ نابال را مشخص نکرده اما احتمالاً به دلیل توطئه داوود و ابیجایل بوده‌است. ازدواج داوود با زن نابال باعث شد او ثروت نابال را تصاحب کند و راهش برای به پادشاهی‌رسیدن هموار شود.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nabal». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ مه ۲۰۲۱.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نابال موجود است.

این یک مقالهٔ خرد یهودیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.