نسرین سلطانخواه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسرین سلطانخواه | |
---|---|
معاون علمی و فناوری رئیسجمهوررئیس بنیاد ملی نخبگان | |
دوره مسئولیت ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ – ۱۳ مهر ۱۳۹۲ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
قائممقام | سعید سهرابپور |
پس از | صادق واعظزاده |
پیش از | سورنا ستاری |
مشاور رئیسجمهوررئیس مرکز امور زنان و خانواده | |
دوره مسئولیت ۳ مهر ۱۳۸۴ – ۷ اسفند ۱۳۸۴ | |
رئیسجمهور | محمود احمدینژاد |
پس از | زهرا شجاعی |
پیش از | زهره طبیبزاده نوری |
عضو شورای اسلامی شهر تهران | |
دوره مسئولیت ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ – ۸ اردیبهشت ۱۳۸۶ | |
اکثریت | ۹۰٬۰۲۹ (۱۷٫۰۸٪) |
اطلاعات شخصی | |
زاده | نسرین سلطانخواه حقیقی ۱۳۴۲ (۶۰–۶۱ سال) تهران، ایران |
حزب سیاسی | بدون عضویت حزبی |
دیگر عضویتهای سیاسی | جبهه متحد اصولگرایان (۱۳۸۷–۱۳۸۶)ائتلاف رایحه خوش خدمت (۱۳۸۵)ائتلاف آبادگران ایران اسلامی (۱۳۸۱) |
همسر(ان) | مجید اخوت (ا. ۱۳۶۲–ب. ۱۴۰۰)[۱] |
فرزندان | ۳[۲] |
هیئت دولت | دولت دهم |
جایزهها | نشان لیاقت و مدیریت (درجهٔ ۲) |
پسزمینههای علمی | |
دانشگاه | دانشگاه صنعتی شریف |
عنوان پایاننامه | طرحهای بلوکی جهتدار (۱۳۷۳) |
استاد راهنما | سید عبادالله محمودیان |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | ریاضیات |
زیرشاخهٔ | ریاضیات گسسته |
نهاد | دانشگاه الزهرا |
نسرین سلطانخواه (زادهٔ ۱۳۴۲ در تهران)، از ۱۳۸۸ تا پایان کار دولت دهم معاون علمی و فناوری رئیسجمهور ایران و رئیس بنیاد ملی نخبگان بود[۳]. او هم اکنون عضو پیوسته فرهنگستان علوم میباشد.[۴]
سلطانخواه در سال ۱۳۵۸ در رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف قبول شد و پس از گذشت ۵ ترم تحصیلی به ریاضی تغییر رشته داد و در سال ۱۳۶۵ و ۱۳۶۷ لیسانس و فوق لیسانس خود را از دانشگاه صنعتی شریف دریافت کرد. او در سال ۱۳۷۳، در حالی که عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا بود، به عنوان اولین فارغالتحصیل دکترای ریاضیِ دانشکده ریاضی دانشگاه صنعتی شریف فارغالتحصیل شد.[۵] سرپرستی دکترای وی بر عهدهٔ عبادالله محمودیان[۶]، و عنوان رسالهٔ دکترایش «طرحهای بلوکی جهتدار» بود.
نسرین سلطانخواه پیش از آن که به عنوان نماینده مردم تهران در دور دوم شورای شهر فعالیت کند، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا بوده و در دانشگاه شریف نیز تدریس کردهاست. وی نتوانست رای مردم تهران را برای ورود به دور سوم شورای شهر تهران به دست آورد.[۷]
سمتها
[ویرایش]او پیشتر یعنی در سال ۱۳۸۴ به عنوان فعال ستاد انتخاباتی احمدینژاد با رسانهها گفتگو میکرد. این عضو شورای شهر تهران پس از روی کار آمدن دولت نهم سمت مشاور رئیسجمهور و رئیس مرکز امور زنان و خانواده را نیز دارا شد. در همین ایام بود که مسعود زریبافان عضو دیگر دومین شورای شهر تهران و معاون احمدینژاد در کابینه دهم، اعلام کرد عضویت در شورا شغل نیست چرا که او، چمران و سلطانخواه از سوی احمدینژاد برای فعالیت در دولت نهم دعوت شده بودند. اسفند همان سال بود که سلطانخواه از سمت خود کنارهگیری کرد.
با آغاز فعالیتهای انتخاباتی هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی نام سلطانخواه در فهرست نهایی جبهه متحد اصولگرایان تهران درج شد. او نتوانست آرای مردم تهران را این بار برای ورود به مجلس هشتم جلب کند و از ورود به خانه ملت باز ماند. چهار ماه بعد یعنی در تیر ماه ۱۳۸۷ از سوی احمدینژاد به عضویت هیئت امنای سازمان ملی پرورش استعدادهای جوان درآمد و هفت ماه بعد رئیس موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی در معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رییسجمهور شد.
منابع
[ویرایش]- ↑ طباطبایینیا، سعدانه (۱۶ خرداد ۱۴۰۰). «درگذشت همسر دکتر نسرین سلطانخواه». ایسنا.
- ↑ «رشد حضور زنان در ردههای بالای مدیریتی و سیاسی / زنان در دولت احمدینژاد از جایگاه ویژهای برخوردار شدند». ایرنا. ۶ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «نسرین سلطانخواه معاون علمی و فناوری رئیسجمهور شد». فارسنیوز. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۸ بهمن ۱۳۸۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۲۳. دریافتشده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «بنیاد ملی نخبگان- ریاست بنیاد- بیوگرافی». بایگانیشده از اصلی در ۶ اكتبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۰ مارس ۲۰۱۰. تاریخ وارد شده در
|archive-date=
را بررسی کنید (کمک)
مناصب سیاسی | ||
---|---|---|
پیشین: زهرا شجاعی | مشاور رئیسجمهوررئیس مرکز امور زنان و خانواده ۱۳۸۴ | پسین: زهره طبیبزاده نوری |
پیشین: صادق واعظزاده | معاون علمی و فناوری رئیسجمهوررئیس بنیاد ملی نخبگان ۱۳۹۲–۱۳۸۸ | پسین: سورنا ستاری |
سِمَتهای علمی | ||
پیشین: غلامحسین رضوانی | رئیس مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی ۱۳۸۸–۱۳۸۷ | پسین: ؟ |