نشانه هوور (فلج پا) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نشانهٔ هوور در فلج پا | |
---|---|
تشخیص افتراقی | اختلال تبدیلی |
طبقهبندی و منابع بیرونی |
نشانه هوور (انگلیسی: Hoover's sign) در پارزی پا یکی از دو نشانهای است که توسط چارلز فرانکلین هوور مطرح و توصیف شد[۱] و برای تشخیص و افتراق دلایل اندامی از دلایل غیراندامی فلج پاها (مثلا در اختلال تبدیلی و اختلال ساختگی) استفاده میشود.[۲]
در نشانهٔ هوور کشش غیرارادی پای «طبیعی» (سالم) هنگام خم کردن پای طرف مقابل در برابر مقاومت رخ میدهد. برای انجام این تست، معاینهکننده باید یک دست خود را زیر پاشنه اندام «طبیعی» بگیرد و از بیمار بخواهد که لگن طرف مقابل را در برابر مقاومت خم کند (در حالی که بیمار به پشت یا طاقباز خوابیده است)، از بیمار بخواهد که نگام بالا بردن پا دچار ضعف را صاف نگه داشته و آن را بالا ببرد.
اگر ماهیچههای لگنی فرد مورد آزمایش، قوی باشند، این موضوع ممکن است تفسیر این آزمون را دشوار کند.[۳]
در سالهای اخیر تلاشهایی برای استفاده از نظریه ایجادکنندهٔ این نشانه بالینی بهمنظور گزارش یک نتیجه کمی توسط آن صورت پذیرفته است.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "George Crile, Charles Hoover and John Phillips". Archived from the original on 2016-03-03.
- ↑ Koehler PJ, Okun MS (November 2004). "Important observations prior to the description of the Hoover sign". Neurology. 63 (9): 1693–7. doi:10.1212/01.wnl.0000142977.21104.94. PMID 15534257. S2CID 6279447.
- ↑ Sonoo M (January 2004). "Abductor sign: a reliable new sign to detect unilateral non-organic paresis of the lower limb". J. Neurol. Neurosurg. Psychiatry. 75 (1): 121–5. PMC 1757483. PMID 14707320.
- ↑ Ziv I, Djaldetti R, Zoldan Y, Avraham M, Melamed E (December 1998). "Diagnosis of "non-organic" limb paresis by a novel objective motor assessment: the quantitative Hoover's test". J. Neurol. 245 (12): 797–802. doi:10.1007/s004150050289. PMID 9840352. S2CID 13359062. Archived from the original on 1999-08-28.