نظریه رانه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

از مجموعه مقاله‌های
روانکاوی
موضوعات رشد روانی-جنسی رشد روانی-اجتماعی ذهن ناهشیار نیمه هشیار خودآگاهی دستگاه روانی نهاد، خود، فراخود لیبیدو نظریه رانه انتقال انتقال متقابل سازوکار دفاعی مقاومت روانی فرافکنی انکار
چهره‌های علمی آلفرد آدلر مایکل بالینت ویلفرد بایون یوزف برویر نانسی چودروف ماکس آیتینگتون اریک اریکسون رونالد فربرن پل فدرن اتو فنیشل شاندور فرنتزی آنا فروید زیگموند فروید اریک فروم هری گانتریپ کارن هورنای ادیث جاکوبسون ارنست جونز کارل گوستاو یونگ هاینز کوهوت ملانی کلین ژاک لاکان رونالد لینگ مارگارت ماهلر ژاک آلن میلر ساندور رادو اتو رانک ویلهلم رایش جوآن ریویر ایسیدور ساجر ارنست سیمل سابینا اسپیرلاین جیمز استریچی هری استک سالیوان سوزان ساترلند ایزاک دونالد وینیکوت
آثار برجسته تعبیر خواب (زیگموند فروید) (۱۸۹۹) The Psychopathology of Everyday Life (۱۹۰۱) Three Essays on the Theory of Sexuality (۱۹۰۵) Beyond the Pleasure Principle (۱۹۲۰) The Ego and the Id (۱۹۲۳)
مکاتب فکری Self psychology مکتب لاکان مکتب یونگ Object relations Interpersonal Relational Ego psychology
آموزش Boston Graduate School of Psychoanalysis British Psychoanalytic Council British Psychoanalytical Society Columbia University Center for Psychoanalytic Training and Research International Psychoanalytical Association انجمن جهانی روانکاوی
درگاه روان‌شناسی
ن ب و

رانه به شرایطی درونی گفته می‌شود که رفتار را فعال می‌کند و به آن جهت می‌دهد. گاهی از انگیزه به جای رانه استفاده می‌شود.^[۱]

در رواشناسی فرگشتی، از رانه‌های فرگشتی سخن گفته می‌شود که می‌توان آن‌ها را به نوعی با غریزه یا فطرت فرگشتی یکی دانست.

• انگیزش
• نظریهٔ کاهش رانه هال