نقشه دهساله - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقشهٔ دهساله اوّلین برنامهٔ جهانی برای رشد و گسترش آئین بهائی بود که از سوی شوقی افندی در فاصلهٔ سالهای ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳ اجرا شد.[۱]
تاریخچه
[ویرایش]عبدالبهاء الواحی با عنوان الواح "نقشهٔ ملکوتی" نوشته و در آنها از صدها محلّی یاد نموده بود که روزی جوامع بهائی باید در آنها تشکیل شود.[۲] شوقی افندی فاصلهٔ سالهای ۱۹۲۲–۱۹۳۷ را به تشکیل و تقویت ساختارهای اداری جامعهٔ بهائی پرداخت و مطابق با مفاد الواح وصایای عبدالبهاء، تشکیل محفلهای روحانی محلّی و ملّی را مدّنظر قرار داد.[۳] وی هنگامی که احساس کرد ساختارهای اداری بهائی به اندازهٔ کافی توسعه یافته و به خوبی عمل میکنند، وظیفه انتشار آئین بهائی را به نقاطی که در الواح «نقشهٔ ملکوتی» ذکر شده بود به آنها سپرد.[۳] از سال ۱۹۳۷، شوقی افندی جوامع بهائی موجود را مأمور کرد تا هر یک بر اساس برنامههایی در سطح ملّی، به رشد و گسترش آئین بهائی بپردازند.[۳]
در اکتبر ۱۹۵۲، شوقی افندی، اوّلین برنامهٔ هماهنگ جهانی ("نقشهٔ دهساله") را اعلام کرد،[۴] برنامهای که در فرایند گسترش جغرافیایی آئین بهائی در سطح جهانی تأثیر عمدهای داشت[۳] و در انتهای آن بیتالعدل اعظم تشکیل شد.[۴]
در سال ۱۹۵۳، تعداد ۱۲ محفل روحانی ملّی بهائی در سراسر دنیا وجود داشت.[۲] نقشهٔ دهساله مستلزم همکاری میان این محفلهای ملی مختلف بود.[۳]
اهداف برنامه
[ویرایش]شوقی افندی ۲۷ هدف برای این نقشه تعیین کرد که بعضی از آنها مربوط به مرکز جهانی بهائی و بعضی مربوط به جوامع ملّی بهائی و بعضی مستلزم اقدام افراد بهائی بود.[۴]
هنگام شروع «نقشهٔ دهساله» ۱۲ محفل روحانی ملّی در دنیا وجود داشت.[۴] طی این برنامه قرار بود تعداد محافل ملّی حدّاقل چهار برابر شود و به ۵۷ محفل رسد.[۲] در هنگام شروع این برنامه، آئین بهائی به ۱۲۹ کشور راه یافته بود.[۴] قرار بود تا پایان این برنامه ۱۳۱ کشور دیگر به این تعداد اضافه شود.[۴]
اتمام برنامه و دستاوردها
[ویرایش]در پایان این برنامه، ۵۶ محفل روحانی ملّی و ۳۵۴۹ محفل روحانی محلّی تشکیل شده بود.[۴] آئین بهایی به ۲۵۹ کشور راه یافته بود و آثار بهائی به ۳۰۰ زبان ترجمه شده بود.[۴]
در پایان «نقشهٔ دهساله» بیتالعدل اعظم، شورای حاکمهٔ دیانت بهائی[۲] تشکیل شد.[۴] روز ۲۱ آوریل ۱۹۶۳، اوّلین انتخابات بیتالعدل اعظم با حضور ۲۸۸ نماینده از ۵۶ محفل روحانی ملّی برگزار شد.[۴] بیتالعدل اعظم در میان دیگر وظایف خود، بر ادامهٔ رشد و گسترش جوامع بهائی نظارت کرده و میکند.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Moojan Momen (فوریه ۴, ۲۰۱۱). «Shoghi Effendi». Iranica. دریافتشده در ۲۴ اسفند ۱۳۹۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Melton، J. Gordon (۲۰۱۱). Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations, Volume 1. ABC-CLIO. شابک ۹۷۸-۱۵۹۸۸۴۲۰۵۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Moojan Momen (فوریه ۴, ۲۰۱۱). «Shoghi Effendi». Iranica. دریافتشده در ۲۵ اسفند ۱۳۹۴.
- ↑ ۴٫۰۰ ۴٫۰۱ ۴٫۰۲ ۴٫۰۳ ۴٫۰۴ ۴٫۰۵ ۴٫۰۶ ۴٫۰۷ ۴٫۰۸ ۴٫۰۹ Redman، Earl (۲۰۱۶). Shoghi Effendi through the Pilgrim's Eye: Volume 2: The Ten Year Crusade, 1953-1963. George Ronald Publisher Ltd. شابک ۹۷۸۰۸۵۳۹۸۵۹۵۲.