هانس روبرت رومر - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
هانس روبرت رومر ۱۹۱۵-۱۹۹۷ (به آلمانی: Hans Robert Roemer) پژوهشگر آلمانی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه فرایبورگ در رشتهٔ تاریخ اسلام است[۱]
رومر در سال ۱۹۱۵ م/ ۱۲۹۴ ش در تریر-زاربورگ بهدنیا آمد و در بُن، برلین و گوتینگن به تحصیل پرداخت. در ۱۳۱۷ ش/ ۱۹۳۸ م، رسالهٔ دکتریاش را با عنوان «انحطاط ایران بعد از مرگ اسماعیل شقی» (۱۵۷۷–۱۵۸۱)، زیر نظر والتر هینتس در دانشگاه گوتینگن نوشت و در ۱۳۱۸ش/۱۹۳۹ آن را در شهر وورتسبورگ به چاپ رسانید.[۲]
آثار
[ویرایش]- مشارکت در نوشتن چند فصل از جلد پنجم تاریخ ایران کمبریج.
اولریش هارمن، پیتر باخمن : جهان اسلام بین قرون وسطی و دوران مدرن. Festschrift برای هانس رابرت رومر در تولد 65 سالگی او. Wiesbaden 1979. کپی دیجیتال
اریکا گلسن: به یاد هانس رومر: مقالات دانشگاه فرایبورگ شماره 137، 1997، صفحات 187-188 (نسخه دیجیتال).
اریکا گلسن: به یاد هانس رومر: مجله انجمن شرق آلمان جلد 148، 1998، صفحات 1-6 (نسخه دیجیتال).
اریکا گلسن: رومر، هانس : بیوگرافی آلمانی جدید (NDB). جلد 21، دانکر و هامبلوت، برلین 2003، ISBN 3-428-11202، ص 725 (نسخه دیجیتال).
پانویس
[ویرایش]- ↑ Cambridge History of Iran, Cambridge University Press, Vol. 6, 1986, p. vii
- ↑ گلشنی، عبدالکریم (۱۳۹۴). «رومر، هانس روبرت». دانشنامه جهان اسلام. ج. ۲۰. بنیاد دائرةالمعارف اسلامی. دریافتشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵.