هایپرانسولینمی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هایپرانسولینمی
تخصصغدد درون‌ریز و متابولیسم ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام251.6
چفت شدن انسولین با گیرنده‌اش

هایپرانسولینمی شرایطی است که در آن مقدار انسولین موجود در خون بیشتر از مقدار طبیعی و متناسب قند خون می‌شود. هایپرانسولینمی معمولاً در مراحل اولیه دیابت تیپ دو اتفاق می‌افتد.

علایم و نشانه‌ها

[ویرایش]

هایپرانسولینمی معمولاً همراه با فشارخون، دیس‌لیپیدمی، چاقی، و اختلال در گلوکز دیده می‌شود.[۱] این شرایط با اصطلاح سندرم متابولیک توصیف می‌شود.[۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. Modan, Michaela (1985). "Hyperinsulinemia: A link between hypertension obesity and glucose intolerance". J. Clin. Invest. 75: 809–817. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  2. Danker, Rache (2009). "Basal-stat hyperinsulinemia in healthy normoglycemic adults is predictive of type 2 diabetes over a 24-year follow-up". Diabetes Care. 32 (8): 1464–1466. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help); Unknown parameter |month= ignored (help)