هرمان اته - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
هرمان اته (به آلمانی: Carl Hermann Ethé) (زادهٔ ۱۳ فوریه ۱۸۴۴ - درگذشته ۷ ژوئن ۱۹۱۷) خاورشناس آلمانی بود. نامدارترین اثر او «تاریخ ادبیات فارسی» است.
زندگینامه
[ویرایش]او که زادهٔ اشترالزوند بود آموزههایش را در دانشگاههای گرایتسوالد و لایپزیگ در رشتهٔ زبانشناسی گذراند و در ۱۸۶۵ دکترای خود را دریافت داشت. در آینده در مونیخ به آموختن زبان و ادبیات فارسی و نیز ترکی و عربی پرداخت و آموزشهایش را در آکسفورد پیگرفت.
از سال ۱۸۷۵ تا چهل سال پس از آن اته استاد زبانهای شرقی دانشگاه ابریستووت بود. همچنین او همکاریهایی نیز با ادوارد براون داشت. او نوشتههایی دربارهٔ شعر و ادبیات فارسی و سخنورانی چون رودکی و فردوسی دارد.
وی در شهر بریستول درگذشت.
منابع
[ویرایش]- لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ هرمان اته
- «ETHÉ, CARL HERMANN». دریافتشده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۶.