هرم (ساختمان داده) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در علوم رایانه، هرم (Heap) داده ساختاری است که بر اساس درخت‌ها پیاده‌سازی می‌شود. هرم یک داده ساختار بهینه برای پیاده‌سازی یک داده گونه انتزاعی(abstract data type) به نام صف اولویت دار است. هرم‌ها می‌توانند به شکل‌های مختلفی پیاده‌سازی شوند. یکی از رایج‌ترین پیاده‌سازی‌ها، هرم دودویی است که با استفاده از درخت دودویی مدل می‌شود.

هرم دودویی دو نوع دارد:

• هرم بیشینه (Max heap)
• هرم کمینه (Min heap)

برای الگوریتم مرتب‌سازی هرمی از هرم بیشینه و برای پیاده‌سازی صف اولویت دار معمولاً از هرم کمینه استفاده می‌شود.^[۱]

در هر دو نوع، مقادیر گره‌ها از خاصیت هرم پیروی می‌کنند. خاصیت هرم بیشینه این است که به ازای هر گره، مقدار موجود در والدش (parent) در صورت وجود بزرگتر مساوی با مقدار آن گره است؛ بنابراین عنصر بیشینه در ریشه درخت (root) قرار دارد.

خاصیت هرم کمینه، برعکس هرم بیشینه است به این صورت که به ازای هر گره، مقدار موجود در والدش (parent) در صورت وجود کوچکتر مساوی با مقدار آن گره است؛ بنابراین عنصر کمینه در ریشه درخت (root) قرار دارد.

در هرم‌های دودویی روابطی بین اندیس هر گره (i)، والد ((parent(i)، فرزند چپ ((left(i) و فرزند راست ((right(i) آن در آرایه مرتب شده وجود دارد:

• [ Parent(i) = arr[ (i-1) / 2

• [ Left(i) = arr[ (2*i) + 1
• [ Right(i) = arr[ (2*i) + 2

اگر هرم را به چشم یک درخت ببینیم ارتفاع ( height ) برای هر گره ، اندازه طولانی‌ترین مسیر نزولی از آن گره تا یکی از برگ‌ها و ارتفاع هرم معادل با ارتفاع گره ی ریشه خواهد بود .بنابراین در هرمی دودویی متشکل از n عنصر ، ارتفاع هرم ( Θ( log n است.^[۲] همچنین عمق (depth) هر گره برابر با طول مسیر از آن گره تا گرهٔ ریشه و عمق هرم معادل با عمق آخرین لایه از برگ‌ها خواهد بود.

توابعی که بر روی هرم‌ها پیاده‌سازی می‌شوند عبارتند از:

• find-max و find-min: بیشترین عنصر هرم بیشینه یا کمترین عنصر هرم کمینه را برمی‌گرداند.
• insert: یک گرهٔ جدید را به هرم اضافه می‌کند.
• extract-max یا extract-min: پس از حذف عنصر کمینه در هرم کمینه (یا حذف عنصر بیشینه از هرم بیشینه) از هرم، آن را برمی‌گرداند.
• delete-max یا delete-min: ریشهٔ هرم (عنصر بیشینه در هرم بیشینه یا عنصر کمینه در هرم کمینه) را پاک می‌کند.
• replace: عنصر ریشه را pop می‌کند و به‌جای آن یک گره جدید push می‌کند.

• create-heap: که یک هرم خالی می‌سازد.
• heapify: هرم متناظر با آرایه داده شده را تشکیل می‌دهد.
• merge: دو هرم را ترکیب می‌کند و یک هرم جدید می‌سازد که عناصر هر دو را داشته باشد و هرم‌های اولیه نیز حفظ می‌شوند.

• 

  meld: دو هرم را ترکیب می‌کند و یک هرم جدید می‌سازد که عناصر هر دو را داشته باشد؛ سپس دو هرم اولیه حذف می‌شوند.

• size: تعداد گره‌های هرم را برمی‌گرداند.
• is-empty: اگر هرم خالی باشد true و در غیر این صورت false برمی‌گرداند.

• increase-key یا decrease-key: مقدار یک گره در هرم را به روز می‌کند.
• max-heapify-up یا min-heapify-down: تا جایی که نیاز باشد یک گره را در هرم بالا یا پایین می‌برد (پس از insert و delete و replace)

داده ساختار هرم نباید با مفهوم Heap که برای اختصاص پویای حافظه به کار می‌رود اشتباه شود. بعضی از زبان‌های برنامه‌نویسی مانند لیسپ برای این شیوهٔ اختصاص حافظه از داده ساختار هرم استفاده می‌کنند. هرم‌ها معمولاً به صورت آرایه پیاده‌سازی می‌شوند و نیاز به اشاره گر ندارند.

Build_Max_Heap(A)    A.heap-size = A.length    for i = [A.length / 2] downto 1       Max-Heapify( A , i )

Max-Heapify(A,i)    l = Left(i)    r = Right(i)    if l <= A.heap-size and A[l] > A[i]       largest = l     else       largest = i     if r <= A.heap-size and A[r] > A[largest]        largest = r     if largest != i        exchange A[i] with A[largest]        Max-Heapify( A , largest )