هنری وارد بیچر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هنری وارد بیچر

هنری وارد بیچر (24 ژوئن 1813 - 8 مارس 1887) یک روحانی جماعت گرا، اصلاح طلب اجتماعی و سخنران آمریکایی بود که به دلیل حمایت از لغو برده داری، تاکید بر عشق خدا و محاکمه زنا در سال 1875 شهرت داشت. تمرکز لفاظی او بر عشق مسیح بر جریان اصلی مسیحیت در قرن بیست و یکم تأثیر گذاشته است.[۱]

بیچر پسر لیمن بیچر، وزیر کالوینیست بود که به یکی از مشهورترین بشارتگران عصر خود تبدیل شد. چند تن از برادران و خواهران او به مربیان و فعالان مشهور تبدیل شدند، به ویژه هریت بیچر استو، که با رمان لغو ممنوعیت خود به نام «کلبه عمو تام» به شهرت جهانی دست یافت. هنری وارد بیچر در سال 1834 از کالج آمهرست و در سال 1837 از مدرسه علمیه لین فارغ التحصیل شد و سپس به عنوان وزیر در لارنسبورگ، ایندیانا خدمت کرد، و بعداً در کلیسای پروتستان دوم ایندیاناپولیس، زمانی که جماعت در دایره‌کل هال در موومنت مونت سکونت داشتند. در سال 1847، بیچر اولین کشیش کلیسای پلیموث در بروکلین، نیویورک شد. او به زودی در مدار سخنرانی به دلیل سبک سخنوری رمان خود که در آن از طنز، گویش و زبان عامیانه استفاده می کرد به شهرت رسید. در طول دوران خدمتش، او الهیاتی را توسعه داد که بر عشق خدا بیش از هر چیز تأکید داشت. او همچنین به اصلاحات اجتماعی، به ویژه جنبش الغا، علاقه مند شد. در سال‌های منتهی به جنگ داخلی، او پول جمع‌آوری کرد تا برده‌هایی را از اسارت بخرد و تفنگ‌هایی به نام «انجیل‌های بیچر» بفرستد برای کسانی که در کانزاس می‌جنگند. او در طول جنگ داخلی به اروپا سفر کرد و در حمایت از اتحادیه سخنرانی کرد.[۲] در سال 1847، بیچر اولین کشیش کلیسای پلیموث در بروکلین، نیویورک شد. او به زودی در مدار سخنرانی به دلیل سبک سخنوری رمان خود که در آن از طنز، گویش و زبان عامیانه استفاده می کرد به شهرت رسید. در طول دوران خدمتش، او الهیاتی را توسعه داد که بر عشق خدا بیش از هر چیز تأکید داشت. او همچنین به اصلاحات اجتماعی، به ویژه جنبش الغا، علاقه مند شد. در سال‌های منتهی به جنگ داخلی، او پول جمع‌آوری کرد تا برده‌هایی را از اسارت بخرد و تفنگ‌هایی به نام «انجیل‌های بیچر» بفرستد برای کسانی که در کانزاس می‌جنگند. او در طول جنگ داخلی به اروپا سفر کرد و در حمایت از اتحادیه سخنرانی کرد.

پس از جنگ، بیچر از اصلاحات اجتماعی مانند حق رای زنان و اعتدال حمایت کرد. او همچنین از نظریه تکامل چارلز داروین دفاع کرد و اظهار داشت که این نظریه با باورهای مسیحی ناسازگار نیست. شایعه شد که او زناکار است و در سال 1872 هفته نامه Woodhull & Claflin داستانی درباره رابطه او با الیزابت ریچاردز تیلتون، همسر دوست و همکار سابقش تئودور تیلتون منتشر کرد. در سال 1874، تیلتون اتهامات "مکالمه جنایی" را علیه بیچر مطرح کرد. محاکمه بعدی منجر به تشکیل هیئت منصفه حلق آویز شد و یکی از شایع ترین محاکمات قرن بود.

پس از مرگ پدرش در سال 1863، بیچر بدون شک «مشهورترین واعظ ملت» بود. حرفه طولانی بیچر در کانون توجه عموم باعث شد که زندگی‌نامه‌نویس دبی اپلگیت زندگی‌نامه‌اش را معروف‌ترین مرد آمریکا بداند.^[۱]

اوایل زندگی

بیچر در لیچفیلد، کانکتیکات، هشتمین فرزند از 13 فرزند لیمان بیچر، یک واعظ پروتستان از بوستون به دنیا آمد. خواهر و برادر او شامل نویسنده هریت بیچر استو، مربیان کاترین بیچر و توماس کی بیچر و فعالان چارلز بیچر و ایزابلا بیچر هوکر بودند و پدرش به عنوان "پدر مغزهای بیشتر از هر مردی در آمریکا" شناخته شد.^[۲] مادر بیچر، رکسانا، زمانی که هنری سه ساله بود درگذشت، و پدرش با هریت پورتر، که هنری او را "شدید" و در معرض حملات افسردگی توصیف کرد، ازدواج کرد.بیچر همچنین مدتی در ویتنسویل، ماساچوست در مدرسه تدریس کرد.

خانواده بیچر "عجیب ترین و جالب ترین ترکیب سرگرمی و جدیت" بود.^[۳] خانواده فقیر بود و لیمن بیچر «برنامه سنگینی از جلسات دعا، سخنرانی و خدمات مذهبی» را به فرزندانش اختصاص داد، در حالی که تئاتر، رقص، بیشتر داستان‌ها و جشن تولد یا کریسمس را ممنوع کرد.^[۴] سرگرمی های خانواده شامل قصه گویی و گوش دادن به نوازندگی کمانچه پدرشان بود.^[۵]

↑ The Most Famous Man in America.
↑ Applegate 2006, p. 264.
↑ Applegate 2006, p. 28.
↑ Applegate 2006, pp. 19–20, 27–28.
↑ Applegate 2006, pp. 28–29.

[1] The Most Famous Man in America.

[2] Applegate 2006, p. 264.

[3] Applegate 2006, p. 28.

[4] Applegate 2006, pp. 19–20, 27–28.

[5] Applegate 2006, pp. 28–29.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]