هوشنگ امینی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هوشنگ امینی (۱۳۱۵ – آذر ۱۳۴۲) معروف به «هوشنگ ورامینی»، «شبح چاه‌های قنات» و «قاتل کلاه نمدی»، قاتل سریالی و متجاوز ایرانی بود که از سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۱، ۶۷ نفر را در شهر ورامین به قتل رساند. او در تعطیلات نوروز ۱۳۴۲ در ورامین شناسایی و دستگیر شد. روش کار او این بود که جوانان را انتخاب می‌کرد، دست‌هایشان را می‌بست و در نهایت سر از تنشان جدا کرده و جسدشان را در چاه می‌انداخت. به همین دلیل به او لقب «شبح چاه‌های قنات» داده بودند. او در ۱۷ فروردین ۱۳۴۲ به قتل‌هایش اعتراف کرد.^[۱][۲][۳]

1. ↑ «هوشنگ ورامینی، مردی خطرناک‌تر از اصغر قاتل». روزنامه اعتماد. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۶.
2. ↑ «قاتل غزل‌خوان». قاتل غزل‌خوان (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۶.
3. ↑ «قاتل غزلخوان در 'آخرین اعدام'؛ گفت‌وگو با زکریا هاشمی». BBC News فارسی. ۲۰۱۵-۰۹-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۶.