هپاتیت خودایمنی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هپاتیت خودایمنی
تصویر ریزنگار نمونه بافتی بیمار مبتلا به هپاتیت خودایمن.
تخصصپزشکی گوارش، پزشکی کبد ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

هپاتیت خود ایمنی بیماری خودایمنی کبد است که بر اثر پادتنهای ساخته شده توسط سیستم ایمنی علیه سلول‌های کبد به وجود می‌آید. نشانه‌های ابتدایی بیماری شامل درد ماهیچه، خستگی، زردی و درد در یک چهارم بالای سمت راست بدن می‌باشد. گاهی هم بیماران هیچ نشانه ای ندارند و بیماری توسط آزمون عملکرد کبد تشخیص داده می‌شود.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. Czaja, AJ (May 2004). "Autoimmune liver disease". Current Opinion in Gastroenterology. 20 (3): 231–40. doi:10.1097/00001574-200405000-00007. PMID 15703647.

پیوند به بیرون

[ویرایش]