هگزیلکائین - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دادههای بالینی | |
---|---|
کد ATC |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
نیمهعمر حذف | <۱۰ دقیقه |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C16H23NO2 |
جرم مولی | ۲۶۱٫۳۶۵ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
هگزیلکائین هیدروکلراید (به انگلیسی: Hexylcaine hydrochloride)، که سیکلائین (مرک) یا اسموکائین نیز نامیده میشود، یک بیحسکننده موضعی کوتاه اثر است. این ماده با مهار هدایت کانال سدیم عمل میکند. مصرف بیش از حد میتواند منجر به سردرد، وزوز گوش، بیحسی و سوزن سوزن شدن در اطراف دهان و زبان، تشنج، ناتوانی در تنفس و کاهش عملکرد قلب شود.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ Spellberg MA (January 1959). "Hexylcaine (cyclaine) as topical anesthetic in gastroscopy and esophagoscopy". Gastroenterology. 36 (1): 120–1. doi:10.1016/S0016-5085(59)80102-5. PMID 13620024.