واسال مهتر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

واسال مهتر (Tenant-in-chief یا vassal-in-chief) در سلسله مراتب فئودالیسم در اروپا به واسالی گفته می‌شود که زمین‌های خود را مستقیم از شاه دریافت کرده‌است.^[۱]

واژه‌شناسی

نام‌های دیگر مستأجر ارشد "captal" یا بارون بود، اگرچه اصطلاح بارون در معنا تکامل یافت. به عنوان مثال، اصطلاح "بارون" در یک گزارش تحقیقی در مورد سال ۱۱۶۶ به بازگشت کلیه مستاجران در انگلیس، استفاده شد. در آن زمان این کلمه به معنای "بارون های پادشاه" یا "مردان پادشاه" بود، زیرا بارون هنوز می توانست معنای وسیع‌تری داشته باشد. در اصل، به عنوان مثال در کتاب روز رستاخیز (۱۰۸۶) تعداد کمی از افراد قدرتمند وجود دارد. مستاجر ارشد انگلیسی در زمان پادشاه نورمن همگی نجیب زادگانی بودند که مستقیماً با شاه در ارتباط بودند.^[۲]

منابع

[1] «tenant-in-chief».

[2] Customers who viewed A Dictionary of Medieval Terms and Phrases also viewed

[۱]

[۲]