واکسن سابیونیت - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
واکسن سابیونیت (انگلیسی: Subunit vaccine) یا زیرواحد (زیر واحد)، نوعی از واکسن است که بر خلاف واکسنهای غیرفعال شده، حاوی سلول عامل بیماریزا نمیباشد. در این واکسنها از آنتیژنهای عامل بیماریزا استفاده میشود و به همین دلیل در مقایسه با واکسنهای غیرفعال شده بی خطر تر است.[۱]در واکسنهای زیرواحد یا سابیونیت، به جای استفاده از میکروب (میکروارگانیسم بیماریزا، مانند ویروس یا باکتری) اعم از کشتهشده (غیرفعالشده) یا ضعیفشده، از برخی از اجزا و بخشهای ذره میکروبی (به عنوان مثال، ذرات خاص سطح خارجی آن)، برای تحریک سیستم ایمنی استفاده میشود.[۲]
واکسنهای کونژوگه در دستهبندی شیوههای ساخت واکسن، زیرمجموعه واکسنهای سابیونیت قرار میگیرند؛ زیرا در آنها از آنتیژن میکروب به همراه یک آنتیژن دیگر، استفاده میشود.[۲][۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ سید محسن زهرایی (۱۳۹۴). «مبانی سلامت واکسن درسنامه آموزشی» (PDF). سازمان جهانی بهداشت. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «هرآنچه دربارهٔ واکسن باید بدانید». زومیت. ۲۰۱۹-۰۶-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۵.
- ↑ "Conjugate vaccine". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-08-24.