ورتیسیته - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در مکانیک محیط‌های پیوسته، وُرتیسیته (به انگلیسی: vorticity) که تاوایی[۱] یا پیچش یک میدان بردار محوری است که حرکت چرخشی محلی یک محیط پیوسته نزدیک یک نقطه (تمایل یک چیز به چرخش[۲]) را توصیف می‌کند به صورتی که توسط یک ناظر واقع در آن نقطه و در حال حرکت با جریان دیده می‌شود.

به صورت دقیق‌تر ورتیسیته یک میدان بردارمحوری است، که به صورت کرل بردار سرعت، ، تعریف می‌شود:

که در آن عملگر دل است.

در مختصات دکارتی معادله به شکل زیر نوشته می‌شود:

نمونه‌ها

[ویرایش]

ورتیسیته یا حرکت گردابی، در یک جرم پیوسته که مانند جسم صلب دوران می‌کند، دوبرابر بردار سرعت زاویه ای در آن حرکت می‌باشد.

جریان‌های نمونه:
ورتکس شبیه به جسم-صلب

vr

جریان موازی همراه با برش ورتکس غیردورانی

v1/r

v نماد سرعت جریان، r نماد فاصله از مرکز ورتکس و ∝ تناسب است.
سرعت‌های مطلق در نقاط مشخص شده:
سرعت‌های نسبی در نقاط مشخص شده:
Vorticity ≠ ۰ Vorticity ≠ ۰ Vorticity = ۰

منابع

[ویرایش]
  1. «تاوایی» [اقیانوس‌شناسی، علوم جَوّ] هم‌ارزِ «vorticity»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ تاوایی)
  2. Lecture Notes from University of Washington بایگانی‌شده در اکتبر ۱۶, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine