وزارت امور خارجه بریتانیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وزارت امور خارجه بریتانیا[۱][۲]
Foreign & Commonwealth Office

ساختمان مرکزی وزارت خارجه بریتانیا، وایت هال، لندن
دید کلی سازمان
بنیان‌گذاری۱۹۶۸
حوزهٔ قدرتبریتانیا
ستادوایت هال لندن[۲][۳]
وزیر مسئول
سازمان‌های زیردست
  • آژانس ویلتون پارک[۴]
  • سازمان تجارت و سرمایه‌گذاری بریتانیا[۵]
وبگاه

اداره امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع (به انگلیسی: Foreign & Commonwealth Office یا FCO به صورت مخفف) که معمولاً با عنوان وزارت امور خارجه از آن یاد می‌شود، یکی از وزارتخانه‌های دولت بریتانیا است. این نهاد، مسئولیت محافظت و پیشبرد اهداف بریتانیا را در سراسر جهان دارد.

ساختار فعلی وزارت امور خارجه بریتانیا در سال ۱۹۶۸ از ادغام دو وزارت‌خانه امور خارجه و وزارت‌خانه امور کشورهای مشترک‌المنافع تشکیل شد.

مسئولیت این نهاد با وزیر امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا است که عموماً وزیر امور خارجه (به انگلیسی: Foreign Secretary) نامیده می‌شود. هم‌اکنون دیوید لمی تصدی این سمت را برعهده دارد.[۶]

مناصب کبیر حکومتی

[ویرایش]

در بریتانیا چهار مسئول ارشد، مناصب کبیر دولتی (به انگلیسی: Great Offices of State) نامیده می‌شوند که این چهار مقام عبارتند از:

  • نخست وزیر
  • وزیر خارجه
  • وزیر کشور
  • رئیس خزانه[۷]

رسوم و پروتکل‌های تشریفاتی

[ویرایش]

در ساختار وزارت امور خارجه بریتانیا رسم است که وزیر امور خارجه - همانند امپراتورهای سابق چین - از «جوهر قرمز» در مکاتبات‌اش استفاده کند.[۸]

بر اساس پروتکل‌های تشریفاتی وزارت امور خارجه بریتانیا، بعد از درگذشت یک حاکم سلطنتی خارجی، پرچم‌ها در بناهای دولتی و سلطنتی بریتانیا به حالت نیمه‌افراشته در می‌آیند.[۹]

بر اساس پروتکل، وزیران دولت بریتانیا باید درباره دیدارهای رسمی خارجی به وزارت امور خارجه اطلاع دهند.[۱۰]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

نگارخانه

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]