ویروس چاندیپورا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Chandipura vesiculovirus
طبقه‌بندی ویروس‌ها e
راسته: Mononegavirales
تیره: ویروس‌های میله‌ای
سرده: Vesiculovirus
گونه: Chandipura vesiculovirus
مترادف[۱]
  • ویروس چاندیپورا
ویروس چاندیپورا
نام دیگرانسفالیت ویروس چاندیپورا
تخصصبیماری عفونی
نشانه‌هاتب، تشنج، کنفوزیون، اسهال، استفراغ، سردرد، ناهشیاری، کما
علتویروس چاندیپورا
درماندرمان حمایتی
داروندارد.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

ویروس چاندیپورا با نام علمی چاندیپورا وزیکولوویروس (انگلیسی: Chandipura vesiculovirus) که به اختصار «CHPV» نوشته می‌شود، یکی از اعضای خانوادهٔ ویروس‌های میله‌ای است که در انسان سبب بروز انسفالیت می‌شود. این ویروس آران‌ای پوشینه‌دار نخستین بار در سال ۱۹۶۵ در خونِ دو بیمار در روستای «چاندیپورا» واقع در ایالت مهاراشترا هند شناسایی شد[۲] و مسئول بروز چندین همه‌گیری محلی در مرکز هند شناخته شد. مابین ژوئن و اوت ۲۰۰۳ میلادی، ۳۲۹ کودک در آندرا پرادش و مهاراشترا به این ویروس مبتلا شدند که ۱۸۳ نفرشان درگذشتند.[۳] چندین مورد تک‌گیر و مرگ ناشی از آن در کودکان در سال ۲۰۰۴ در گجرات روی داد.[۴] در هند و غرب آفریقا این ویروس در بدن شن‌مگس دیده شده و احتمالاً با گزش همین گونه حشرات است که به انسان منتقل می‌شود.[۵][۶] حضور ویروس در آفریقا نشان‌دهنده توزیع گستردۀ ویروس است، اگرچه هیچ مورد بیماری انسانی در خارج از هند مشاهده نشده است.

علائم عفونت ویروس چاندیپورا معمولاً شامل تب، سردرد، تشنج و بیهوشی است که به‌سرعت به کما و در موارد شدید به مرگ منتهی می‌شود. هیچ دارو یا واکسن خاصی برای عفونت ویروس چاندیپورا وجود ندارد، بنابراین مدیریت درمان بر مراقبت‌های حمایتی و اقدامات پیشگیرانه مانند کنترل پشه متمرکز است.[۷]

در سال ۲۰۰۳، ۳۲۹ کودک در آندرا پرادش و مهاراشترا به ویروس مبتلا شدند که ۱۸۹ نفر از آنها جان خود را از دست دادند.[۸] در سال ۲۰۰۹، ۵۲ مورد مثبت، و ۱۵ مرگ و میر وجود داشت. در سال ۲۰۱۰، ۵۰ مورد مثبت و ۱۶ مورد فوتی وجود داشت. بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱، ۱۱۰ مورد مثبت و ۳ مورد مرگ گزارش شد.[۹]

شیوع بیماری در گجرات در بخش کهیدا، بخش وادودارا و بخش پانچ‌محل باعث مرگ ۱۷ نفر در سال ۲۰۱۰ شد.[۱۰] نیش شن‌مگس مسئول شیوع این بیماری است، زیرا در شکاف‌های دیوارها یا قسمت‌هایی از خانه‌های ساخته شده از ماسه یا گل وجود دارد. موارد تک‌گیر پراکنده در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ در گجرات دیده شد. در سال ۲۰۱۶، یک دختر ساکن احمدآباد در اثر ابتلا به این ویروس جان باخت. در سال ۲۰۱۹، دختری از بهایلی وادودارا در اثر ابتلا به این ویروس جان خود را از دست داد.[۱۱]

در ژوئیه ۲۰۲۴، بخش سابارکانتا در گجرات در هند، شاهدِ شیوع مشکوک این ویروس به‌ویژه در کودکان بود. این شیوع مشکوک به‌سبب گسترش سریع و شدت علائم مشاهده‌شده در افراد مبتلا، نگرانی‌های بهداشت عمومی قابل توجهی را ایجاد کرده است.[۱۲][۷][۱۳] تا کنون یک مورد مرگ ناشی از این ویروس تأیید شده است و تعداد ۱۵ مرگ دیگر نیز به آن نسبت داده می‌شود.[۱۴]

منابع

[ویرایش]
  1. Walker, Peter (15 June 2015). "Implementation of taxon-wide non-Latinized binomial species names in the family Rhabdoviridae" (PDF). International Committee on Taxonomy of Viruses (ICTV) (به انگلیسی). p. 7. Retrieved 6 February 2019.
  2. Bhatt, P. N.; Rodrigues, F. M. (December 1967). "Chandipura: A new Arbovirus Isolated in India from Patients with Febrile Illness". Indian Journal of Medical Research. 55 (12): 1295–1305. PMID 4970067.
  3. Rao, B. L.; Basu, A.; Wairagkar, N. S.; Gore, M. M.; Arankalle, V. A.; Thakare, J. P.; Jadi, R. S.; Rao, K. A.; Mishra, A. C. (2004). "A Large Outbreak of Acute Encephalitis with High Fatality Rate in Children in Andhra Pradesh, India, in 2003, Associated with Chandipura Virus". Lancet. 364 (9437): 869–874. doi:10.1016/S0140-6736(04)16982-1. PMC 7137741. PMID 15351194.
  4. Chadha, M. S.; Arankalle, V. A.; Jadi, R. S.; Joshi, M. V.; Thakare, J. P.; Mahadev, P. V.; Mishra, A. C. (September 2005). "An Outbreak of Chandipura Virus Encephalitis in the Eastern Districts of Gujarat State, India". American Journal of Tropical Medicine and Hygiene. 73 (3): 566–570. doi:10.4269/ajtmh.2005.73.566. PMID 16172482.
  5. Fontenille, D.; Traore-Lamizana, M.; Trouillet, J.; Leclerc, A.; Mondo, M.; Ba, Y.; Digoutte, J. P.; Zeller H. G. (May 1994). "First Isolations of Arboviruses from Phlebotomine Sand Flies in West Africa". American Journal of Tropical Medicine and Hygiene. 50 (5): 570–574. doi:10.4269/ajtmh.1994.50.570. PMID 8203705.
  6. Mani, Reeta S.; Ravi, V.; Desai, Anita; Madhusudana, S.N. (2012-03-01). "Emerging Viral Infections in India". Proceedings of the National Academy of Sciences, India Section B: Biological Sciences (به انگلیسی). 82 (1): 5–21. doi:10.1007/s40011-011-0001-1. ISSN 2250-1746. PMC 7100311.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ "Chandipura virus outbreak reported in Gujarat. What we know". Hindustan Times (به انگلیسی). 2024-07-15. Retrieved 2024-07-16.
  8. "Four children die in Gujarat from suspected Chandipura virus infection". Gujarat Samachar (به انگلیسی). Retrieved 2024-07-14.
  9. "Chandipura virus killed three, infected 11 in Maharashtra last year". The Times of India. 2012-06-11. ISSN 0971-8257. Retrieved 2024-07-14.
  10. DNA Correspondent (2010-08-05). "Chandipura Virus Kills 17 in Gujarat". DNA—Daily News & Analysis. Gandhinagar. Retrieved 2012-02-24.
  11. "5-year-old girl dies of Chandipura virus in Gujarat". Retrieved 26 July 2019.
  12. "Chandipura Virus claims twenty lives in Gujarat: Symptoms, precautions, treatments, how it spreads and all you need to know". The Economic Times. 2024-07-16. ISSN 0013-0389. Retrieved 2024-07-16.
  13. "'12 suspected cases of Chandipura viral encephalitis reported in Gujarat'". The Times of India. 2024-07-16. ISSN 0971-8257. Retrieved 2024-07-16.
  14. DHNS. "NIV confirms first death due to Chandipura virus in Gujarat; suspected death toll rises to 14". Deccan Herald (به انگلیسی). Retrieved 2024-07-18.