ویلیام جان مک‌کورن رانکین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نگارهٔ ویلیام جان مک‌کورن رانکین - دهه ۱۸۷۰

ویلیام جان مک‌کورن رانکین (۵ ژوئیه ۱۸۲۰–۲۴ دسامبر ۱۸۷۲) یک مهندس عمران، فیزیکدان و ریاضیدان اسکاتلندی بود. او به همراه رودلف کلاوزیوس و ویلیام تامسون از عوامل مؤسس علم ترمودینامیک به ویژه با تمرکز روی سه قانون اول ترمودیناک بود.[۱] مهم‌ترین مطالعات وی در زمینهٔ مکانیک خاک مربوط به فشار جانبی زمین و پایداری دیوارهای حائل می‌باشد.[۲]

رنکین نظریه موتور بخار و در واقع همه موتورهای حرارتی را توسعه داد. کتابهای راهنمای تئوری و عملی مهندسی او برای دهه‌های بسیاری پس از انتشار خود در دههٔ ۱۸۶۰ استفاده شد. او در ادینبورگ متولد شد و در گلاسکو درگذشت و تا پایان عمر مجرد ماند.[۳]

تالیفات

[ویرایش]
  • روشهای بهبود تأمین آب گلاسکو (۱۸۵۲)
  • راهنمای مکانیک کاربردی (۱۸۵۸)
  • راهنمای موتور بخار و دیگر عوامل محرک اولیه (۱۸۵۹)
  • کتابچه راهنمای مهندسی عمران (۱۸۶۲)
  • کشتی سازی، نظری و عملی (۱۸۶۶)
  • راهنمای ماشین آلات و میل (۱۸۶۹)[۴]

پانویس

[ویرایش]