وینکولین - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
وینکولین (انگلیسی: Vinculin) یک پروتئین اسکلت سلولی در پستانداران است که در چسبندگی موضعی سلولها و اتصال اینتگرین به اکتین دیوارهٔ سلول نقش دارد.
توالی آمینواسیدی این پروتئین تا حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد مشابه توالی آلفا-کاتنین است که عملکرد نسبتاً مشابهی با آن دارد.
وزن ملکولی وینکولین ۱۱۷ کیلو دالتون است و از ۱۰۶۶ اسید آمینه تشکیل شدهاست و در انسان، توسط ژن «VCL» که بر روی کروموزوم ۱۰ قرار دارد، کُد میشود.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000021823 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Vinculin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۷.