پتینه‌کاری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سقف فلزی پوشیده شده با پتینه.

پتینه‌کاری هنر کهنه کردن اجسام و کارهای هنری با بهره‌گیری از رنگ و بافت و ایجاد نمایی کهنه و فرسوده شده یا اکسیدشده‌است. در این هنر، با کمک رنگ‌های پوشاننده، روشن‌کننده و تیره‌کننده، و مات‌کننده، به اشیا حالتی فرسوده، خورده شده، و کهنه داده می‌شود.[۱]

در واژه، «پتینه» (انگلیسی: Patina) به لایهٔ نازکی بر سطوح سنگ، مس، مفرغ و دیگر فلزات، یا اثاثیه چوبی گفته می‌شود که نشان از قدمت و کهنگی دارد.[۲]

پتینه کاری هنریست که با رنگ‌های دکوراتیو و ابزارهای مختلف روی سطوح مختلف بافت خاصی را ایجاد می‌کنند. پتینه ظاهری زیبا و دلنشین تر از رنگ‌های دیگر دارد که در اصطلاح هنری (نقاشی ساختمان) پتینه یا مانور روی سطوح گفته می‌شود.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. رسول زاده نمین، زهرا (۱۳۸۷). «هنر پتینه». کتاب ماه هنر (۱۱۹): ۱۰۴.
  2. European Geosciences Union. General Assembly; Richard Přikryl; Bernard J. Smith (2007). Building Stone Decay: From Diagnosis to Conservation. Geological Society. pp. 295–. ISBN 978-1-86239-218-2. Retrieved 26 September 2012. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  3. خلیل وجودی. «پتینه کاری - تکنیک های پتینه کاری». گروه طراحی و معماری یاشیل. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۴.

پیوند به بیرون

[ویرایش]