پرز دهانی (ماهی) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرزهای دهانی یا پاپیلا (به انگلیسی: Papilla) در انواع خاصی از ماهیها، بهویژه سفرهماهیها، کوسهها و گربهماهیها، تودههای کوچکی از بافت پوستی هستند که در دهان یافت میشوند، جایی که بهطور یکنواخت روی زبان، کام و حلق پراکنده میشوند.[۱] آنها «کمی بالاتر از بافت پوششی چندلایه پیرامونی بیرون میآیند» و جوانههای چشایی ماهی «در امتداد تاج یا در نوک پرزها قرار دارند».[۱]
برخلاف انسان، ماهیها زبان کوچکی دارند یا چیزی ندارند و آنهایی که چنین اندامی دارند، برای چشیدن از آن استفاده نمیکنند، بلکه صرفاً برای محافظت از دهان و دستکاری اشیاء درون آن استفاده میکنند؛ بنابراین، پرزهای دهانی ماهی و جوانههای چشایی که روی آنها یافت میشود، در سطوح درونی یا بیرونی دهان قرار دارند.[۲] بهطور معمول، اینها در کف دهان یا روی لب بالایی یافت میشوند.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ B. G. Kapoor, H. E. Evans, E. A. Pevzner "The gustatory system in fish" in Advances in Marine Biology, Volume 13 (1976), F. S. Russell, Maurice Yonge (eds).
- ↑ Robert Bentley Todd, The Cyclopaedia of Anatomy and Physiology: Volume 1 (1836), p. 532.