کروز (پرواز) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایرباس آ۳۴۰ در حالت کروز

ارتفاع پایاسیر[۱] یا پرواز پیمایشی یا کروز (به انگلیسی: Cruise) حالتی از پرواز هواپیما است، که در آن هواپیما در مسیر هوایی اصلی قرار دارد یا میان نقاط از پیش تعیین‌شدهٔ یا انتخاب شده مسیر با سرعت و ارتفاع مناسب قرار دارد یا اینکه دارای عدد ماخ و سطح پرواز مناسب است.[۲] این ارتفاع توسط سرخلبان برای پرواز از پایان اوج گیری تا آغاز کاهش ارتفاع است‌.[۳]

تعریف

[ویرایش]

هواپیماها کروز را در ارتفاع‌های بالا تجربه می‌کنند. زیرا در این ارتفاع‌ها سرعت واقعی هوا که در توربین به‌دست می‌آید از سرعت هوای موجود بسیار بالاتر است. در عین حال در این ارتفاع مصرف سوخت هم به علت پایین آمدن میزان نیاز به رانش بسیار پایین می‌آید.[۴]

انتخاب ارتفاع

[ویرایش]

انتخاب ارتفاع کروز کار مشکلی است و بستگی به نوع و اندازهٔ موتور برای رسیدن به ارتفاع مناسب، سرعت واقعی هوا و میزان برد با توجه به هدف ساخت هواپیما دارد. ارتفاع کروز بهینه با عدد ماخ پرواز رابطهٔ مستقیم دارد. اگر هواپیما مدتی در حالت کروز باشد میزان رانش تا ۲۰٪ کاهش می‌یابد که علت آن هم کاهش وزن سوخت هواپیما است. در این حالت که اوج-کروز معروف است، هواپیما اندکی اوج می‌گیرد.[۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. «پایاسیر» [حمل‌ونقل هوایی] هم‌ارزِ «کروز» (به انگلیسی: cruise, CRZ)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ پایاسیر)
  2. Rudolf Brockhaus,Wolfgang Alles,Robert Luckner. «Flugregelung». Springer. دریافت‌شده در ۱۳ اکتیر ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  3. ارتقا صفحه ۲۸۴.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Claire Soares (۲۰۰۷). «Gas turbines: a handbook of air, land, and sea applications». Butterworth-Heinemann. دریافت‌شده در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۱.