مجوز تلویزیون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تأمین بودجۂ رسانه‌های عمومی اروپا

پروانهٔ تلویزیون   فقط پروانهٔ تلویزیون   پروانهٔ تلویزیون و تبلیغات   پروانهٔ تلویزیون، تبلیغات و کمکهای دولت بدون پروانهٔ تلویزیون   کمکهای دولتی و تبلیغات   فقط تجاری   فقط کمکهای دولتی   نامعلوم

پروانهٔ تلویزیون یا مجوز دریافت پخش (به انگلیسی: television licence یا broadcast receiving licence)، هزینه‌ای است که پرداخت آن در بسیاری از کشورها برای دریافت برنامه‌های تلویزیونی یا در اختیار داشتن یک تلویزیون، اجباری است چرا که بودجهٔ برخی از شبکه‌های ملی به‌طور کامل یا بخشی از بودجهٔ آنها، از درآمدِ پروانهٔ تلویزیون تأمین می‌شود. این هزینه گاهی برای داشتن رادیو یا دریافت پخش رادیویی نیز اجباری است؛ بنابراین پروانهٔ تلویزیون به منظور تأمین بودجهٔ رادیو و تلویزیون ملی، مالیاتی هدفگذاری‌شده است و به پخش کننده‌های ملی اجازه می‌دهد برنامه‌های تلویزیونی را بدونِ یا فقط با بودجهٔ اضافی از راه تبلیغات رادیویی و تلویزیونی، تولید و پخش کنند. با این حال، در بعضی موارد، تعادل بین بودجهٔ عمومی و تبلیغات برعکس است- پخش کنندۂ تلویزیونی لهستان TVP بودجهٔ بیشتری از تبلیغات دریافت می‌کند تا از مالیات تلویزیون.^[۱]

• انجمن هزینه پخش - سازمان بین‌المللی سازمان‌های جمع‌آوری هزینه مجوز تلویزیون
• لیستی از مقامات مجوز تلویزیون توسط رصدخانه سمعی و بصری اروپا
• بیلاگ (سوئیس)
• PEMRA (پاکستان)
• Beitragsservice (آلمان)
• ORF-GIS (اتریش)
• Radiotjänst (سوئد)
• مجوزهای تلویزیون (آفریقای جنوبی)
• صدور مجوز تلویزیون (انگلستان)
• TV-maksuhallinto (فنلاند)