پل شیخ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پل شیخ | |
---|---|
نام | پل شیخ |
کشور | ایران |
استان | استان کردستان |
شهرستان | شهرستان سنندج |
اطلاعات اثر | |
نامهای دیگر | پل قلیچیان |
کاربری | پل |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۶۱۴ |
تاریخ ثبت ملی | ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ |
پل شیخ یا پل قلیچیان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان سنندج، روستای باباریز، بر روی رودخانۀ قشلاق واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۶۱۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱]
نامگذاری[ویرایش]
پل شیخ با نام پل قلیچیان نیز شناخته میشود. از آنجا که این پل به وسیلۀ فردی به نام حاج شیخ شکرالله شهبازی مرمت شد، به نام پل شیخ شهرت یافتهاست.[۲]
موقعیت[ویرایش]
پل شیخ در فاصلۀ ۲ کیلومتری از شمال شهر سنندج، و در مسیر جادۀ آسفالتۀ روستاهای باباریز و روستای قلیچیان، بر روی رودخانۀ قشلاق احداث شدهاست. این پل در مسیر ارتباطی سنندج به سمت بیجار و زنجان قرار دارد.[۲]
قدمت[ویرایش]
تاریخ دقیق ساخت پل و نام بانی آن مشخص نیست، اما با توجه به فرم ساخت و شیوۀ اجرای معماری طاقها و پایهها گمان میرود که پل شیخ در دوران قاجار ساخته و در دورههای بعد مرمت شدهباشد.[۲]
ویژگیهای معماری[ویرایش]
پهنای پل شیخ ۵/۳ و ارتفاع آن از کف رودخانه ۶/۷ متر است. پل شیخ دارای ۶ دهانه است که از این میان ۴ دهانۀ میانی بزرگتر از دو دهانۀ کناری است. دهانههای پل دارای قوسهایی از نوع رومی و جناغی (پنج و هفت) است.[۲]
مرمت[ویرایش]
در دوران پهلوی اول سه دهانه از شش دهانۀ پل بازسازی شد.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ زارعی، ۱۳۸۱، ص ۱۲۶.
کتابشناسی[ویرایش]
- زارعی، محمد ابراهیم. ۱۳۸۱. سیمای میراث فرهنگی کُردستان. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور (پژوهشگاه)، معاونت معرفی و آموزش، ادارۀ کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، چاپ اول.