پیاله - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیاله یا در پهلوی پیگاله هم خانواده با واژه پیمانه کاسهٔ کوچک یا قدحی از شیشه یا بلور است که در آن شراب ریزند. گاه به آن «جام» یا «ساغر» نیز می‌گویند.^[۱]ازمعروف ترین پیاله میتوان به پیاله نیگی اشاره کرد.

واژهٔ «پیاله» در زبان‌های اروپایی هم دیده می‌شود.

بر اساس لغت نامه دهخدا، گویا واژهٔ «پیاله» دراصل یونانی بوده و اعراب از آن «فیالجه» ساخته‌اند یا اینکه یونانی‌ها آن را از ایرانیان گرفته و به همین معنی به کار برده‌اند.^[۱]

در فارسی کنونی افغانستان پیاله به معنای استکان است.^{[نیازمند منبع]}

در اروپای دوران قدیم به آن Phile یا Patera (به لاتین) می‌گفته‌اند. و آن ظرف فلزی یا سرامیکی گرد، کم عمق و بدون دسته‌ای بوده که در مرکز آن فرو رفتگی وجود داشته است. وجود گودی برای تسهیل در نگهداری ظرف بوده. از پیاله در یونان باستان برای ساغرریزی استفاده می‌شده است.^[۲]

این بخش از این نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

• فهرست ظرف‌های شراب‌خوری

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Patera». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳.

پیاله در پروژه‌های خواهر

گفتاوردهای مرتبط در ویکی‌گفتاورد
نگارخانهٔ مرتبط در ویکی‌انبار