گیلاس آفریقایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیجیوم آفریکانوم (به انگلیسی: Pygeum africanum) یا Prunus africana

پرونوس آفریکانوم ، گیلاس آفریقایی ،دارای گستردگی بزرگی در قاره آفریقا بوده و در نواحی کوهستانی مرکزی و جنوب آفریقا و نیز در جزایر Bioko و Sao-tome و Grande Comore و ماداگاسکار یافت می‌شود.این گیاه به صورت طبیعی در ارتفاع 900 تا 3400 متری از سطح دریاها دیده می‌شود . درختی است افراشته و بلندقامت‌ترین درخت خانواده آلوها است . درختانی با چتر گسترده و با وقار و چشمگیر هستند.این گیاه اقلیم مرطوب را پسندیده و بارش باران 900تا 3400میلیمتر در سال را طلب می‌کند. این گیاه تحمل زیادی در برابر یخبندان نداشته و نیازمند نور می‌باشد .

تنه درخت مذکور سیاه مایل به قهوه ای بوده و خط خط و دارای ترک بوده به نحوی که ترک‌ها به شکل چهارگوش به هم می پیوندد.برگها غیر روبرو و ساده ،8 تا 20 سانتیمتر طول داشته و بیضی شکل و کشیده هستند و در انتها ناگهان نوک تیز می‌شوند. برگ‌ها براق و بدون پرز بوده و بالای پیکر گیاه سبز تیره و در پایین کمرنگ تر هستند و در کناره‌ها کمی دندانه دار می‌باشند. رگبرگ مرکزی در روی برگ صاف و در زیر آن برجسته است .

دمبرگ دو سانتیمتری به رنگ صورتی تا قرمز برگ را به ساقه وصل می‌کند.

گل‌ها هرکدام نر و ماده بوده و دارای 10 تا 20 پرچم و انتقال گرده به وسیلهٔ حشرات است . پرچم‌ها 3 تا 8 سانتیمتر و گل‌ها سبز مایل به سفید و به صورت محوری در فاصله 70میلیمتری پخش هستند . گیاه از ماه اکتبر تا می گل می‌دهد .میوه‌ها شفت ،قرمز تا قهوه ای 7تا 13میلیمتر و بیشتر پهن هستند تا دراز و دوبخشی با یک دانه در هر بخش. میوه‌ها در ماه سپتامبر تا نوامبر و به شکل خوشه ای ظاهر می‌شوند و ظهور آن‌ها چندین ماه پس از گل دادن اتفاق می افتد.

رده درمانی: درمان ناراحتیهای پروستات

اشکال دارویی: کپسول

موارد مصرف

پیجیوم آفریکانوم برای درمان التهاب حاد و مزمن پروستات (هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات)، سوزش و تکرار ادرار مصرف می‌شود.

اجزاء فراورده

هر کپسول نرم حاوی عصاره خالص پوست درخت Pygeum Africanum -African Plum از تیره روزه آسه می‌باشد که در واقع مخلوطی ازترکیبات اسیدهای چرب پیوند یافته با مشتقات الکل بوده و مهم‌ترین اجزای تشکیل دهنده آن بتاسیتوسترول؛ اسید اورسولیک و n-docosyl-ferulate می‌باشند

مکانیسم اثر

مهار پرولیفراسیون فیبروبلاستی ناشی از فاکتورهای رشد که به نظر میآید در پاتوژنز آدنومای پروستات دخالت دارند
کاهش التهاب پروستات و مجرای آن از طریق مهار آنزیم لیپواکسیژناز
اصلاح قدرت انفباضی و بهبود الاستیسیته مثانه در اختلال‌های ناشی از افزایش سن یا اثر بر روی عضله دترسور مثانه
اصلاح فعالیت ترشحی جزء اپیتلیال بدون تداخل با فعالیت هورمونی

عوارض جانبی

احتمال بروز اختلالات گوارشی (مانند دل درد، تهوع و اسهال) و آلرژی وجود دارد.

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷