پیمان‌های نیمیخن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیمان‌های نیمیخن

نام بلند: Traités de Paix de Nimègue  (فرانسوی)
Place des Victoires در پاریس، با یک مجسمه سوارکاری لوئی چهاردهم، به عنوان یادبود صلح نیمیخن طراحی شد.
مفاد	پایان جنگ فرانسه و هلند: فرانسه فرانش-کنته را کنترل کرده، فلاندر و هاینو مستقل شدند.
تاریخ امضا	۱۶۷۸–۷۹
مکان امضا	نیمیخن، جمهوری هلند
گروه‌ها	پادشاهی فرانسه  جمهوری هلند اسپانیای هابسبورگ براندنبورگ-پروس امپراتوری سوئد دانمارک-نروژ Bishopric of Münster  امپراتوری مقدس روم

پیمان‌های نیمیخن (Traités de Paix de Nimègue)، به مجموعه عهدنامه‌های که در شهر نیمیخن در هلند از سال ۱۶۷۸ تا ۱۶۷۹ نوشته و امضا شد. این معاهده به درگیری‌های بین فرانسه، جمهوری هلند، پادشاهی دانمارک و امپراتوری مقدس روم در قرن ۱۷ به‌طور موقت پایان داد.

جنگ فرانسه و هلند با معاهده‌ای به پایان رسید که به فرانسه کنترل منطقه فرانش-کنته را داد.^[۱] فرانسه همچنین قلمروهای بیشتری از هلند اسپانیا را به دست آورد و به مناطقی که بر اساس معاهده ۱۶۵۹ معاهده پیرنه و ۱۶۶۸ صلح آکس لاشاپل ضمیمه شده بود، اضافه کرد. اینها شامل شهر سن-اومر به همراه بخش شمال غربی باقی مانده از امپراتوری سابق کنت‌نشین آرتوس بود؛ سرزمین‌های کاسل، ایری-سو-لا-لیس و ایپر در جنوب غربی فلاندر؛ اسقف‌نشین کامبری و شهرهای والنسین و موبوژ در جنوب شهرستان هاینو بود.

به نوبه خود، پادشاه فرانسه لوئی چهاردهم شهر اشغالی ماستریخت و شاهزاده‌نشین اورانژ را به سهامدار هلندی ویلیام سوم واگذار کرد. نیروهای فرانسوی از چندین سرزمین اشغالی در شمال فلاندر و هاینو عقب‌نشینی کردند.

امپراتور لئوپولد یکم قلعه تصرف شده فیلیپسبپورگ را حفظ کرد، اما مجبور شد تصرف شهرهای فرایبورگ (تا سال ۱۶۹۷) و کل (Kehl) (تا سال ۱۶۹۸) در ساحل راست راین توسط فرانسه را بپذیرد.

این معاهدات منجر به صلح پایدار نشد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Treaties of Nijmegen». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ اوت ۲۰۱۸.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پیمان‌های نیمیخن موجود است.