چرخه خورشیدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چرخهٔ خورشیدی (به انگلیسی: solar cycle or solar magnetic activity cycle) به تغیرات تناوبی در فعالیت‌های خورشید (شامل تغیرات در تابش خورشید و مواد خورشید) و در ظاهر آن گفته می‌شود.^[۱]

چرخهٔ خورشیدی، یا چرخهٔ فعالیت‌های مغناطیسی خورشید به‌طور معمول در هر یازده سال فعالیت خورشید کامل می‌شود. (این چرخه در مقدار امواج رادیویی خورشید و ساختار خورشید، و همین‌طور در ساختار شکلی خورشید وجود دارد (از جمله تغییر در تعداد و اندازهٔ لکه‌های قرمز، حد بالای موج‌ها و دیگر ساختارها). این چرخه در طول قرن‌ها و با مطالعه بر روی تغییرات ظاهری خورشید و تغییراتی که اثر این تغییرات بر روی زمین می‌گذارد (مانند آئورورها) شناخته می‌شوند.

تغییرات صورت گرفته در خورشید در فضا، اتمسفر و روی سطح زمین اثر گذارند. همچنین در حین ایجاد تغییرات در فعالیت خورشید، نوسانات آپیرادی نیز رخ می‌دهد.

آن‌ها برای قرن‌ها (با تغییرات ظاهری خورشید و تغییرات روی زمین مانند آئورورها مشاهده شده‌اند) دیده می‌شود.

تغییرات در خورشید باعث اثرات در فضا، در جو و روی سطح زمین می‌شود. در حالی که این متغیر غالب در فعالیت خورشید، نوسانات آپیرادی نیز رخ می‌دهد.

چرخه‌های خورشیدی به‌طور متوسط در هر حدود ۱۱ سال کامل می‌شوند. با تغییر در لکه‌های روی سطح خورشید و رسیدن به حداکثر لکه‌های خورشید و سپس تغییر تعداد آن‌ها به حداقل لکه‌ها به ترتیب به مقادیر حداکثر و حداقل لکه‌های خورشیدی اشاره می‌کنند. چرخه‌ها از یک حداقل به بعد آغاز می‌شوند.

• نور سفید
• باد خورشیدی
• چگالی تابش
• تکامل ستارگان