چهارطاقی بازه‌هور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چهارطاقی بازه‌هور
نام	چهارطاقی بازه‌هور
کشور	ایران
استان	استان خراسان رضوی
شهرستان	شهرستان مشهد
بخش	احمدآباد
اطلاعات اثر
نام محلی	آتشکده بازه‌هور
دیرینگی	دوره ساسانیان
دورهٔ ساخت اثر	دوره ساسانیان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت	۳۹
تاریخ ثبت ملی	۲۴ شهریور ۱۳۱۰

چهارطاقی بازه‌هور یا آتشکده بازه‌هور (که با نام بنای سنگی بازه‌هور خرابه‌های دوره ساسانی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است) مربوط به دوره اشکانیان است و در جاده مشهد-تربت حیدریه، یک کیلومتری جنوب روستای رباط سفید واقع شده‌است. این اثر در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۳۹ (نخستین اثر ثبت شده در خراسان) به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.^[۱]

این بنای سنگی در فاصله تقریبی ۷۵ کیلومتری مشهد در جاده قدیم اسدآباد واقع شده‌است. بنای چهار طاقی بازه‌هور دارای سه ورودی و یک گنبد مرتفع است.^[۲]

بنای چهارطاقی بازه‌هور در دوره پادشاهی اشکانیان که از ۲۴۹ پیش از میلاد تا ۲۲۶ میلادی برقرار بوده و در محدوده خراسان بزرگ مقر خاندان پارتی، ساخته شده‌است. «آرتور اپهام پوپ» شرق‌شناس برجسته آمریکایی، معتقد است که سقف نیم دایره این بنا، کهن ترین گنبد جهان است. بنای چهار طاقی بازه هور دارای سه ورودی است و ساختار بنا به گونه ای است که به نظر می‌رسد بخشی برجای مانده از یک مجموعه سازه بوده‌است.^{[نیازمند منبع]}

در سال ۲۰۱۱ یکی از پژوهشگران ایرانی نظریه وجود خاصیت نجومی این بنا را با دلایل مستند مطرح نموده‌است.^[۳]

• فهرست آثار ملی شهرستان مشهد
• فهرست آتشکده‌های ایران

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ چهارطاقی بازه‌هور موجود است.

این یک مقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.