کاخ وال‌اوری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاخ وال‌آوری (به انگلیسی: Château Val-Ory) که گاهی کاخ والُری نیز نوشته می‌شود، باغ‌ویلایی در جزیره موریس است که به ایران تعلق دارد. در شهریور ۱۳۲۰، نیروهای انگلیسی وارد ایران شدند و شاه ایران را خلع و تبعید کردند. رضا شاه در ۱۶ مهر همان سال، با کشتی انگلیسی‌ها به موریس رسید و در ویلایی بزرگ به نام وال‌اوری در این جزیره اقامت گزید.^[۱][۲]

پس از حمله انگلستان و اتحاد جماهیر شوروی به ایران و اشغال آن در ۲۵ اوت ۱۹۴۱، انگلیسی‌ها پیشنهاد کردند که در صورت موافقت رضاشاه به زندگی در تبعید، خانواده او را در قدرت نگه دارند. رضاشاه از سلطنت کناره‌گیری کرد و نیروهای انگلیسی به سرعت او و فرزندانش را به موریس بردند،^[۳] جایی که او درکاخ وال‌اوری در جاده Bois-Cheri در روستای موکا زندگی می‌کرد.^[۴][۵] متعاقباً، او به دوربان و سپس به خانه‌ای در خیابان یانگ شماره ۴۱ در محله پارک تاون ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی فرستاده شد،^[۶] او در ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۴ در سن شصت و شش سالگی در همین محل درگذشت.

کاخ وال‌آوری در وضعیتی فرسوده به سر می‌برد و به همین دلیل در سال ۱۳۹۷ وزارت امور خارجه تقاضانامه‌ای به هیئت دولت ارائه کرد تا بتواند براساس مجوز دولت، این کاخ را فروخته و درآمد ناشی از فروش این ملک پس از واریز به حساب خزانه عمومی کشور صرف تکمیل برخی پروژه‌های مدنظر وزارت امور خارجه شود. که البته این ماجرا اعتراضاتی در پی داشت.^[۷]