کاروانسرای مهیار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاروانسرای مهیار
Map
نامکاروانسرای مهیار
کشورایران
استاناستان اصفهان
شهرستانشهرستان شهرضا
اطلاعات اثر
کاربریکاروان‌سرا، سرای
دیرینگیدوره صفوی
دورهٔ ساخت اثردوره صفوی
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۳۵۴
تاریخ ثبت ملی۲۰ خرداد ۱۳۲۱
کاروانسراهای ایرانی
میراث جهانی یونسکو
مکانآسیا و اقیانوسیه، ایران
معیار ثبتفرهنگی: (ii), (iii)
شمارهٔ ثبت۱۶۶۸
تاریخ ثبت۲۰۲۳ (طی نشست ۴۵)

کاروانسرای مهیار مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شهرضا، بخش مرکزی ـ روستای مهیار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۲۱ با شمارهٔ ثبت ۳۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۱] جلو کاروانسرای مزبور بازار، مسجد، قهوه‌خانه و نانوایی ساخته شده‌است. این مشخصات در کمتر کاروانسرایی دیده می‌شود. کاروانسرا مستطیل شکل به ابعاد۸۲*۸۹متر و به شکل چهار ایوانی بنا شده‌است. حیاط مرکزی بنا نیز به شکل مستطیل، با ابعاد حدود۳۸*۴۸متر است. جمعاً سی اتاق در اطراف حیاط بنا شده که هر یک از اتاق‌ها دارای ایوانی در قسمت ورودی است. اتاق‌ها مساوی است و هر یک پنج متر طول و چهار متر عرض دارد.[۲]

ثبت در فهرست میراث جهانی

[ویرایش]

در ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ در جریان چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در ریاض، کاروانسرای مهیار به‌همراه ۵۳ کاروانسرای تاریخی دیگر (جمعاً ۵۴ کاروانسرا در ۲۴ استان ایران) تحت عنوان کاروانسراهای ایرانی در فهرست میراث جهانی قرار گرفتند. این مجموعه جهانی به عنوان بیستمین و هفتمین اثر جهانی کشور ایران شناخته می‌شود.[۳][۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
  2. کیانی، محمد یوسف (۱۳۷۷). تاریخ هنر معماری ایران در دورهٔ اسلامی. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت). شابک ۹۶۴-۴۵۹-۱۲۲-۴. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  3. «یونسکو کاروان‌سراهای ایران را به فهرست میراث جهانی اضافه کرد». رادیو فردا. ۲۷ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.
  4. «ویدیو/ «کاروانسراهای ایرانی» رای آوردند، «دیزمار» رد شد». ایسنا. ۲۶ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.