کانلن ننکرو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کانلِن نَنکرو
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۲۷ اکتبر ۱۹۱۲
تکسارکانا، آرکانزاس، ایالات متحده آمریکا
خاستگاهایالات متحده آمریکا آمریکایی
مکزیک مکزیکی
درگذشته۱۰ اوت ۱۹۹۷ (۸۴ سال)
مکزیکو سیتی، مکزیک
ژانرموسیقی کلاسیک، اپرا
پیشه(ها)آهنگساز
ساز(ها)ترومپت

کانلِن نَنکرو (انگلیسی: Conlon Nancarrow؛ ۲۷ اکتبر ۱۹۱۲ – ۱۰ اوت ۱۹۹۷) یک آهنگساز اهل ایالات متحده آمریکا و مکزیک بود.

او که زادهٔ ایالات متحده آمریکا بود، بیشتر سال‌های زندگی خود را در مکزیک سپری کرد و در سال ۱۹۵۶ میلادی به تابعیت آن کشور درآمد.

کانلن از شاگردان راجر سشنز، والتر پیستن و نیکلاس اسلونیمسکی بود.[۱]

علت شهرت او بکارگیری و مطالعات گسترده بر روی «پیانولا» است و یکی از نخستین آهنگسازانی است که از دستگاه‌های مکانیزه و اتوماتیک اجرای موسیقی استفاده کرد و به قابلیت‌های این قبیل ابزارآلات موسیقی (نسبت به توانایی‌های نوازندگی انسان) پی برد.

وی یکی از برندگان کمک‌هزینه گوگنهایم بود.

منابع

[ویرایش]
  1. Kozinn, Allan (12 August 1997). "Conlon Nancarrow Dies at 84; Composed for the Player Piano". New York Times. Retrieved 23 October 2013.

پیوند به بیرون

[ویرایش]