کریپتوس (اسطوره) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توالت‌های عمومی رومی از استیا آنتیکا

کریپتوس (انگلیسی: Crepitus) یک خدای ادعا شده در ارتباط با باد شکم در اسطوره‌شناسی روم است. بعید است که کریپتوس واقعاً هرگز پرستش شده باشد. تنها منبع باستانی برای ادعای پرستش چنین خدایی از طنز مسیحیت می‌آید. با این حال، کریپتوس در تعدادی از آثار مهم ادبیات فرانسه ظاهر می‌شود.

منابع افسانه

[ویرایش]

منشأ این اسطوره تا حدودی مبهم است، زیرا ممکن است وجود این خدا اختراع یک طنزپرداز باشد. برخی از نویسندگان اولیه مسیحی طنزهایی از خدایان مختلف کوچکی که اطرافیانشان پرستش می‌کردند، تهیه می‌کردند.

اولین ذکر شده از «خدای باد شکم» به عنوان یک خدای مصری است نه یک خدا در دین رومی. . این از قلم خصمانه ای منشأ گرفته که «ادبیات کلمنتین» منسوب به پاپ کلمنس یکم را نوشته‌است. در این اثر گزارش شده‌است:alii … crepitus ventris pro numinibus habendos esse docuerunt.

«دیگران (در میان مصریان) تعلیم می‌دهند که صدای روده (لاتین: crepitus ventris) باید به عنوان یک خدا در نظر گرفته شود.»[۱]

بعید است که پاپ کلمنس یکم نویسنده «ادبیات کلمنتین» موجود باشد؛ اما با وجود مشکوک بودن منبع این مطلب عمدتاً در ترجمه لاتینی موجود است. در آغاز احتمالاً تیرانیوس روفینوس کتاب ادبیات کلمنتین را از زبان یونانی اصلی به لاتین در اواخر قرن چهارم یا اوایل قرن پنجم ترجمه کرده‌است به‌طور ساختگی نسخه یونانی آن را به کلمنت اول، اسقف روم از ۸۸ تا ۹۹ پس از میلاد نسبت داده بود. پس از آن ماجرا از کنترل خارج شد. این موضوع سنت طنز مسیحی غربی به نمونه ای از انواع خدایان جزئی که توسط مشرکان کلاسیک پرستیده می‌شدند، تبدیل شد؛ متن مشابهی در مورد وجود «خدای باد شکم» در دین رومی، در «کتاب شهر خدا» توسط سنت آگوستین[۲] و تبلیغات ملل (Ad Nations) اثر ترتولیان وجود دارد.

رابرت برتون کریپتوس یا «خدای باد شکم» را در فهرستی از خدایان پاگانیسم کلاسیک در کتاب خود به نام آناتومی مالیخولیا در سال ۱۶۲۱ گنجاند. این باعث شد که ولتر کریپتوس را در زمره خدایان پاگانیسم در فرهنگ لغت فلسفه خود در سال ۱۷۶۴ قرار دهد. سپس شارل بودلر، در سال ۱۸۵۲ در نقد خود از هنرمندان نئوپاگانیسم، با مکتب پاگانیسم (کتاب) وارد بازی کریپتوس شد. سرانجام، گوستاو فلوبر در کتاب خود به نام «وسوسه سنت آنتونی» در سال ۱۸۴۹، کریپتوس را به یک شخصیت تبدیل کرد. آریستوفان (ل ۴۴۸ پیش از میلاد) در نمایشنامه ای به واژه کریپتوس اشاره می‌کند که در آن آتنی‌ها رعد و برق را با «نفخ آسمانی» مقایسه می‌کنند. هرچند این قطعه در نمایشنامه‌ای از آریستوفان وجود داشت اما هیچ ارتباطی با کریپتوس نداشت.[۳]

در پزشکی

[ویرایش]

کریپتوس همچنین یک اصطلاح پزشکی است که برای توصیف صداهایی مانند ترق و تروق و خش خش یا صداهایی مانند ترک خوردن یا دررفتن گفته می‌شود که در اثر حرکت مفاصل مانند زانو، آرنج، مچ دست یا مچ پا رخ می‌دهد، استفاده می‌شود. این صداها اغلب به دلیل وجود هوا در بافت‌های بسته زیر جلدی اطراف مفاصل ایجاد می‌شود.[۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Pseudo-Clement, Recognitiones بایگانی‌شده در اوت ۲۱, ۲۰۰۴ توسط Wayback Machine 5.20. English version available in The Ante-Nicene Fathers, Rev. Alexander Roberts and James Donaldson, editors, Vol. VIII. (Grand Rapids, Michigan: Wm. B Eerdmans Publishing Company) [۱]
  2. "Philip Schaff: ANF03. Latin Christianity: Its Founder, Tertullian - Christian Classics Ethereal Library". Home - Christian Classics Ethereal Library (به انگلیسی). Retrieved 2023-08-27.
  3. "Cloacina, Rome's Goddess of the Sewer". Toilets of the World (به انگلیسی). 2022-10-01. Retrieved 2023-08-27.
  4. Geisheker, Dr. AJ (2014-04-07). "What Is "Crepitus"?". Chiropractor in Chicago (به انگلیسی). Retrieved 2023-08-27.