کفرگویی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
کفرگویی یا توهین به مقدسات شامل اقداماتی است که توهین به خدا، ادیان، شخصیتهای مقدس در مذاهب مختلف را مَدِّ نظر دارد.
مسیحیت
[ویرایش]مسیحیت، توهین به مقدسات را محکوم میکند. در انجیل مرقس ۳:۲۹ توهین به روحالقدس گناهی نابخشودنی و ابدی دانسته شده است. توهین به مقدسات به عنوان جدیترین گناه توسط کلیساها و شاخههای مختلف مسیحیت محکوم شده است.
انگیزیسیون، مَحکمههای بازجویی دینی و دادگاههای تفتیش عقاید بود[۱][۲] که در سده سیزدهم میلادی توسط پاپ گرگوری نهم بنیان نهاده شد و در آن افرادی که متهم به جرایم مذهبی از جمله «الحاد» و «کفرگویی» بودند، محاکمه میشدند.[۳]
در سدهٔ ۱۸ میلادی، محکمههای تفتیش عقاید در اغلب کشورها و قلمروهای اروپایی برچیده شد و در اسپانیا، ناپلئون بناپارت آن را از میان برد.[۴]
انگلستان تنها کشوری در سرتاسر قاره اروپا بود که در آن محکمههای انگیزیسیون تسلط پیدا نکرد. آخرین اعدام در بریتانیا به دلیل کفرگویی و توهین به مقدسات در سال ۱۶۹۷ اتفاق افتاده است.[۵]
اسلام
[ویرایش]در اسلام، توهین به محمد، پیامبر اسلام و خاندانش کفرگویی تلقی میشود و فردی که چنین «جُرمی» مرتکب شود، در بسیاری از کشورهای اسلامی با مجازات اعدام روبهرو میشود. در تاریخ نیز نمونههایی از اعدام موجود است مانند منصور حلاج.[۶]
تمامِ کسانی که از دین اسلام، رویگردان شوند، حکمشان اعدام است.[۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ احمد کسروی، انگیزیسیون در ایران ،۱۳۲۶ ماهنامهٔ باهماد آزادگان
- ↑ اعترافات گالیله، شعور انسان در محکمه، بیبیسی فارسی
- ↑ سکولاریزم سیاسی، علیه یا له دین؟، سکولاریسم نو
- ↑ «انکیزیسیون - لغتنامه دهخدا». بایگانیشده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ "Thomas Aikenhead". 5.uua.org. Archived from the original on 1 October 2011. Retrieved 10 November 2011.
- ↑ مالزی خبرنگار متهم به کفرگویی را به عربستان تحویل داد، بیبیسی فارسی
- ↑ «حبس و اعدام در انتظار شیطان پرستان». khabaronline.