کیمونو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کیمونوی عروس
جیمی ویلز که کیمونوی مردانه پوشیده‌است
دختران مجرد کیمونوی خاصی به نام «فوریسوده» می‌پوشند.[۱]
کشتی‌گیران سومو معمولاً در اماکن عمومی کیمونو به تن دارند.[۲]

کیمونو (به ژاپنی: 着物) لباس سنتی ژاپن است.[۳] کیمونو، جامه‌ای دارای آستین‌های بلند و گشاد است و بدن را می‌پوشاند.[۳] امروزه در موقعیت های اجتماعی خاص کیمونو می پوشند.[۱] هنوز نیز عده‌ای از زنان و مردان مسن از کیمونو به عنوان لباس روزانه خود استفاده می‌کنند، اما استفاده اصلی کیمونو در مراسم چای ژاپنی، عروسی و هنر های رزمی (از جمله رشته های کنجوتسو، نینجوتسو، ایایدو و ...) است.[۱] شکل کلی کیمونوی مردانه وزنانه در طی سالیان دراز بدون تغییری عمده باقی‌ مانده و اصالت خود را حفظ کرده‌است.[۱]

واژه‌شناسی

[ویرایش]

کیمونو در زبان ژاپنی از دو بخش کی (به ژاپنی: ) (فعل پوشیدن) و مونو (به ژاپنی: ) (چیز) تشکیل شده‌است که به صورت تحت‌اللفظی به معنی چیز پوشیدنی است.[۳]

پیشینه

[ویرایش]

کیمونو از فرهنگ چین در سده ۵ (میلادی) نشات می‌گیرد و از دوران موروماچی در ژاپن شایع شد.[۱]

متعلقات کیمونو

[ویرایش]

کیمونو را با کمربندی به نام «اُبی» می‌بندند و همراه آن پای‌افزارهای سنتی چوپین مانند «گِتا» یا «زوری» می‌پوشند. جوراب کیمونو «تابی» نامیده می‌شود. زیر کیمونو نیز لباس زیری به نام «ناگاجوبان» می‌پوشند.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Dalby, Liza (2001). Kimono: Fashioning Culture. Washington, USA: University of Washington Press. ISBN 0-295-98155-5. [ارجاع دست دوم از ویکی‌پدیای انگلیسی]
  2. Sharnoff, Lora (1993). Grand Sumo. Weatherhill. ISBN 0-8348-0283-X. [ارجاع دست دوم از ویکی‌پدیای انگلیسی]
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «کیمونو؛ لباس سنتی ژاپنی». مرکز مطالعات ژاپن. دریافت‌شده در ۲۹ بهمن ۱۳۸۹.