گابوکسادول - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دادههای بالینی | |
---|---|
کد ATC |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.059.039 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C6H8N2O2 |
جرم مولی | ۱۴۰٫۱۴۲ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
گابوکسادول (انگلیسی: Gaboxadol) مشتقی از آلکالوئید موسیمول است که نخستین بار در سال ۱۹۷۷ توسط شیمیدان دانمارکی پول کروگسگارد-لارسن سنتز شد.[۱] پژوهشها روی این دارو، اثربخشی آن را بهعنوان یک ضددرد و ضداضطراب، و همچنین درمانی برای دیسکینزی دیررس، بیماری هانتینگتون، بیماری آلزایمر و اسپاستیسیته نشان دادند اما بهدلیل شکست برخی از آزمایشها دیگر استفاده نشد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Morris, Hamilton (August 2013). "Gaboxadol". Harper's Magazine. Vol. August 2013. Retrieved 2014-11-20.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Gaboxadol». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ آوریل ۲۰۲۴.