گابوکسادول - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گابوکسادول
داده‌های بالینی
کد ATC
  • None
شناسه‌ها
  • 4,5,6,7-tetrahydroisoxazolo[5,4-c]pyridin-3(2H)-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.059.039 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC6H8N2O2
جرم مولی۱۴۰٫۱۴۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C1/C2=C(\ON1)CNCC2
  • InChI=1S/C6H8N2O2/c9-6-4-1-2-7-3-5(4)10-8-6/h7H,1-3H2,(H,8,9) ✔Y
  • Key:ZXRVKCBLGJOCEE-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

گابوکسادول (انگلیسی: Gaboxadol) مشتقی از آلکالوئید موسیمول است که نخستین بار در سال ۱۹۷۷ توسط شیمی‌دان دانمارکی پول کروگسگارد-لارسن سنتز شد.[۱] پژوهش‌ها روی این دارو، اثربخشی آن را به‌عنوان یک ضددرد و ضداضطراب، و همچنین درمانی برای دیسکینزی دیررس، بیماری هانتینگتون، بیماری آلزایمر و اسپاستیسیته نشان دادند اما به‌دلیل شکست برخی از آزمایش‌ها دیگر استفاده نشد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Morris, Hamilton (August 2013). "Gaboxadol". Harper's Magazine. Vol. August 2013. Retrieved 2014-11-20.