French
Deutschبیماری گریوز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| بیماری گریوز | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | گواتر منتشر سمی، بیماری فلاجانی-بیسدو-گریوز |
 | |
| یافته‌های کلاسیک حاکی از اگزوفتالمی و بازشدن پلکها در بیماری گریوز است. | |
| تخصص | غدد درون‌ریز و متابولیسم |
| نشانه‌ها | بزرگی تیروئید، تند مزاجی، ضعف عضلانی، مشکلات خواب، تپش قلب، کاهش وزن، کم طاقتی نسبت به گرما[۱] |
| عوارض | افتالموپاتی گریوز |
| علت | ناشناخته |
| عوامل خطر | پیشینه خانوادگی، دیگر بیماری‌های خودایمنی |
| روش تشخیص | تست خون، جذب رادیو ید |
| درمان | رادیو ید درمانی، دارو، جراحی تیروئید |
| فراوانی | ۰٫۵٪ (مردان), ۳٪ (زنان) |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
گریوز یا بیماری بازدو (Graves-Basedow disease) نوعی بیماری خودایمنی است که بر روی تیروئید اثر می‌گذارد و معمولاً همراه با اگزوفتالمی (بیرون زدن چشم از حدقه) است. گریوز به صورت هیپرپلازی سلول‌های تیروئیدی تظاهر پیدا می‌کند و در اثر تقلیدی آنتی‌بادی IgG بر روی گیرنده هورمون محرک تیروئید (TSH) و فرایند آپپتوزیس در تیروسیت‌ها ایجاد می‌شود.[۲][۳][۴][۱] پرکاری تیروئید در بیماری گریوز ناشی از اثر مهاری بر روی TSH است که آنتی‌بادی TSI را فعال می‌کند.[۵][۶]
شیوع
[ویرایش]این بیماری در حدود ۳٪ زنان و ۰/۵٪ مردان را گرفتار می‌کند.[۷] نسبت شیوع بیماری در افراد مذکر به مؤنث، یک به پنج می‌باشد. سن آغاز بیماری اغلب ۲۰ تا ۵۰ سالگی است و ابتلا به این بیماری قبل از بلوغ نادر است.[۸]
تظاهرات بالینی
[ویرایش]تظاهرات بالینی گریوز به صورت بزرگ شدن منتشر و یکنواخت غده تیروئید است که حجم آن را به ۲ تا ۳ برابر طبیعی می‌رساند همچنین سفت شدن آن و حتی گاهی شنیده شدن بروئی بر روی غده که به دلیل افزایش میزان عروق غده و جریان خون بسیار فعال آن است از تظاهرات بیماری گریوز می‌باشد.[۹][۱۰][۱۱][۱۲] همچنین اغلب اگزوفتالمی یا بیرون زدگی چشم از کاسه چشم و علائم پرکاری تیروئید مانند افزایش ضربان قلب، عدم تحمل نسبت به گرما، ضعف عضلانی، لاغر شدن، ریزش مو، تعریق و کمخوابی بروز می‌کند.[۱۳]
درمان
[ویرایش]درمان طبی (مانند متی‌مازول و پروپیل تیواوراسیل)، درمان با ید رادیواکتیو و جراحی گزینه‌های درمان هستند. میزان پاسخ به درمان در درمان طبی حدود ۵۰٪ و در درمان با ید رادیواکتیو حدود ۸۰٪ بود که اختلاف واضحی را نشان می‌داد.[۱۴] در کسانی که از ید رادیواکتیو استفاده کرده بودند، میزان هیپوتیروئیدی در یک پیگیری یک ساله حدود ۵۰٪ بود.[۱۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Graves Disease". www.niddk.nih.gov. August 10, 2012. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved 2015-04-02.
- ↑ Basedow syndrome or disease در وبگاه هونِـیمدئیت؟ – the history and naming of the disease
- ↑ Ljunggren JG (August 1983). "[Who was the man behind the syndrome: Ismail al-Jurjani, Testa, Flagani, Parry, Graves or Basedow? Use the term hyperthyreosis instead]". Läkartidningen. 80 (32–33): 2902. PMID 6355710.
- ↑ Leblond C.P. , Fertman M.B. , Puppel I.D. , Cur-tis G.M. Radioiodine autography in studies of human goitrous thyroid glands. Arch Pathol Lab Med.۱۹۴۶;۴۱:۵۱۰.
- ↑ Sethi R. , Blackburn P. , Graves Disease. Medi-cal Conditions. Published by NHS, London,2005.
- ↑ Burch HB, Cooper DS (December 2015). "Management of Graves Disease: A Review". JAMA. 314 (23): 2544–54. doi:10.1001/jama.2015.16535. PMID 26670972.
- ↑ Harvey R.D. , McHardy K.C. , Reid I.W. , Paterson F. , Bewsher P.D. , Duncan A. ,Robins P. Measurement of bone collagen degradation in hyperthyroidism and during thyroxine replace-ment therapy using pyridinium cross-links as specific urinary markers. J Clin Endocrinol Metab ۱۹۹۱;۷۲:۱۱۸۹–۱۱۹۴.
- ↑ Brent GA (June 2008). "Clinical practice. Grave disease". The New England Journal of Medicine. 358 (24): 2594–605. doi:10.1056/NEJMcp0801880. PMID 18550875.
- ↑ اردلان محمدرضا. بیماری گریوز (Graves). مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان سال دوم، شماره هشتم، تابستان ۷۷، صفحات: ۳۸–۲۹.
- ↑ Menconi F, Marcocci C, Marinò M (2014). "Diagnosis and classification of Graves disease". Autoimmunity Reviews. 13 (4–5): 398–402. doi:10.1016/j.autrev.2014.01.013. PMID 24424182.
- ↑ Bunevicius R, Prange AJ (2006). "Psychiatric manifestations of Graves hyperthyroidism: pathophysiology and treatment options". CNS Drugs. 20 (11): 897–909. doi:10.2165/00023210-200620110-00003. PMID 17044727. S2CID 20003511.
- ↑ زنگیشه، پوریا (۲۰۲۳-۰۹-۱۶). «تیروئید چیست + عوارض، علائم و روش‌های درمان». پرشین طب. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۲.
- ↑ page 157 in:Agabegi, Elizabeth D; Agabegi, Steven S. (2008). Step-Up to Medicine (Step-Up Series). Hagerstwon, MD: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-7153-5.
- ↑ N. Burrow, Gerard; H. Oppenheimer, Jack; Volpé, Robert (1989). Thyroid function & disease. W.B. Saunders. ISBN 0-7216-2190-2.
- ↑ Nikiforov, Yuri E.; Biddinger, Paul W.; Nikiforova, Lester D.R.; Biddinger, Paul W. (2012). Diagnostic pathology and molecular genetics of the thyroid (2nd ed.). Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. p. 69. ISBN 978-1-4511-1455-3. Archived from the original on 2017-09-08.
