منطقه گنداره - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گنداره गन्धार (Sanskrit)
ح. ۸۰۰ پ٫ م–ح. ۵۰۰ میلادی
گنداره موقعیت گنداره در جنوب آسیا (پاکستان و افغانستان کنونی)
پیشاور تاکسیلا چارسده مردان گنداره رود کابل رود سند رود سند منطقه جغرافیایی تقریبی گنداره در حوضه پیشاور، در شمال غربی پاکستان امروزی.
پایتخت	کاپیسا (بگرام) پشکلاوتی (چارسده) پوروشاپوره (پیشاور) تکششیلا‎ (تاکسیلا) اوداباهونداپورا (هوند)
حکومت	پادشاهی
• ح. ۷۵۰ پ٫ م	ناگناجیت
• ح. ۵۱۸ پ٫ م	پوشکاراساکتی (آخرین حاکم پادشاهی گنداره)
• ح. ۵۰۰ پ٫ م	کاندیک
دوره تاریخی	عصر باستان
• بنیان‌گذاری	ح. ۸۰۰ پ٫ م
• فروپاشی	ح. ۵۰۰ میلادی
پیشین پسین Gandhara grave culture آلخون
امروز بخشی از	افغانستان پاکستان

گَنداره (به فارسی باستان: گـَداره^[۱](Gadāra)𐎥𐎭𐎠𐎼) یا گندهارا (Gandhara). دانشنامهٔ ایرانیکا: GANDHĀRA. نوشتهٔ Willem Vogelsang</ref> محل گنداره در راستای رود سند، پیرامون شهرهای تاکسیلا و پوشکَلَواتی (چارسده امروزی) در شمال خاوری پیشاور پاکستان قرار داشت.^[۲] نام گنداره نخست در ریگ‌ودا ذکر شده و پس از آن در آتارواودا. پانینی، زبان‌شناس هندی که خود احتمالاً از اهالی گنداره بوده نیز از این منطقه نام برده و آن را یکی از استان‌های اصلی هند دانسته‌است.^[۲] در منابع ایرانی، نام گنداره نخستین بار در سنگ‌نبشته بیستون داریوش بزرگ و به عنوان یکی از استان‌های شاهنشاهی ایران آمده‌است.^[۲] به نام گنداره در سدهٔ یازدهم پس از میلاد نیز توسط ابوریحان بیرونی اشاره شده و وی شهر وِیْهِند (احتمالاً آوند امروزی نزدیک به اَتُک) را پایتخت گنداره ذکر کرده‌است. نام گنداره در منابع کلاسیک بعدی برای اشاره به دره رود کابل استفاده شد.^[۲] گنداره گاه با سرزمین قندهار اشتباه گرفته می‌شود.

پس از یورش یونانیانِ باختر (۲۵۰ پ. م-۱۳۰ پ. م) به گنداره و شبه‌قارهٔ هند و تشکیل دولت یونانی هند (۱۸۰ پ.م. -۱۰ پ. م) در آنجا، هنر یونانی با هنر بودایی درهم تلفیق شده و هنر گنداره را به وجود آورد، که نمونه آن در پایگاه باستان‌شناسی هَده در جنوب جلال‌آباد (گندارهٔ عصر بودایی) قابل مشاهده‌است. در سال ۴۷ میلادی گندفر از پادشاهی سورن، سکاهای شمالی را از گنداره اخراج کرد.^[۳]

• هنر گنداره
• پاروپامیز
• ساتراپی گنداره
• پادشاهی گاندهارا