گود گز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روستای گودگز
روستا
نخلستان گودگز
نخلستان گودگز
Map
مختصات: ۲۷°۱۸′۱۰″شمالی ۵۴°۳۰′۲۳″شرقی / ۲۷٫۳۰۲۷۰۰۶°شمالی ۵۴٫۵۰۶۳۴۶۹°شرقی / 27.3027006; 54.5063469{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت
کشورایران
استانهرمزگان
شهرستانبستک
بخشمرکزی
دهستانفتویه
جمعیت
۶۱۴
وبگاهفرمانداری شهرستان بستک

گودگز روستایی دیگر از روستاهای منطقه گوده و از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. و در فاصله 21 کیلومتری شمال شهر بستک و در پشت رودخانه شور گوده قرار دارد.[۱][۲][۳]

محدوده گودگز

[ویرایش]

از شمال گلویه، از جنوب مورد، از مغرب مردنو، و از سمت مشرق به مروا محدود می‌گردد.[۴]

جمعیت

[ویرایش]

بر اساس سرشماری سال ۱۳٩۵ جمعیت این روستا ۵۴٩ نفر (١٧٩ خانوار) بوده‌است.[۵] که از اهل سنت و از مذهب شافعی یعنی از پیروان محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان اچمی تکلم می‌کنند. دارای ۳باب مسجد، دبستان، ۱۸ باب آب‌انبار برکه است.این روستا دارای ارتباط بین‌المللی تلفن خانگی و همچنین دسترسی به اینترنت را دارا است روستا از جنوب کوه بر واقع است. دارای دورشته قنات است که هر یک حدود ۴۰۰ من (۱۶۰۰ کیلو گرام) زمین زراعت می‌شده و ۱۰۰۰۰ اصله نخل آبی و ۵۰۰۰ اصله نخل دیم داشته و حدود ۳۰۰۰ من (۱۲۰۰۰ کیلو گرم) زمین زراعت دیم دارد.درحال حاضر بیشتر کاشت نخل با حفر چاه و موتور پمپ و به صورت باغی انجام می‌پذیرد.درختان کهنسال نخل که تعداد آن در نخلستان فراوان است حاکی از اشتیاق اهالی در گذشته‌های دور تا به حال در امر زراعت و نخییلات بوده‌است.[۶]

وجه تسمیه

[ویرایش]

به علت قرار داشتن روستای قدیم در گودی میان تپه‌های شمال ده، اطراف خانه‌های اهالی را درخت گز فرا گرفته بود و روستا از فاصله ی دور به هیچ شکلی مشخص نبود مگر آن که به روی تپه هایی بروند که روستا در میان آن ها واقع شده و به همین جهت این روستا گود گز نامیده شده بود. روستای قدیم بر اثر زلزله گوده در سال ۱۳۳۵ خورشیدی کاملاً ویران شد و بعد از نوسازی روستا اهالی به محل جدیدی در فاصله ی ۵۰۰ متری جنوب روستا نقل مکان کردند. جمعیت شیر و خورشید سرخ نیز در خانه سازی به اهالی کمک کرده بود.[۱]

قنات

[ویرایش]

به واسطه بی‌توجهی، قناتها خراب و نخلهای آبی نیز تدریجاً نابود می‌شود. در محدود گودگز، سمت مشرق نخلستانی است دیمی به اسم بشیر گودگز، ۲ آب انبار هم در بشیر وجود دارد. یکی از سادات گوده: آقای سید هاشم، و (مرحوم)شیخ احمد قاسمی از مشایخ انصار از نام آوران کهن روستای قدیم به شما می‌رفته‌اند.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ محمدیان، کوخردی، محمد ، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
  2. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran بایگانی‌شده در ۲۲ مه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine).
  3. بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
  4. محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
  5. https://www.amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/abadi/CN95_HouseholdPopulationVillage_22_r.xlsx[درگاه ملی آمار ایران
  6. الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.

فهرست منابع و مآخذ

[ویرایش]
  • محمدیان، کوخردی، محمد. «شهرستان بستک و بخش کوخرد» ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
  • عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه»، چاپ اول، تهران : ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
  • سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
  • بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
  • بنی عباسیان، بستکی، محمد اعظم، «تاریخ جهانگیریه» چاپ تهران، سال ۱۳۳۹ خورشیدی.
  • الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
  • بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
  • نگاره‌ها از: محمد محمدیان.
  • محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
  • محمدیان، کوخری، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran)