گورپشته کشیده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گورپشته کشیده‌ای در نزدیکی اففینگتون، آکسفوردشر

گورپشتهٔ کشیده (انگلیسی: Long barrow)[۱] نوعی سازهٔ یادمانی بود که در اوایل دوران نوسنگی (حدود هزارهٔ پنجم و چهارم پیش از میلاد) در سراسر اروپای غربی ساخته می‌شد. جنس گورپشته‌های کشیده معمولاً از خاک بود ولی گاه از چوب یا سنگ در ساخت آن‌ها استفاده شده. این سازه‌ها شامل یک گورپشتهٔ خاکی بودند و از آنجا که در آنها بقایای انسانی پیدا شده، به نظر باستان‌شناسان کاربرد آرامگاهی داشته‌اند، ولی مواردی هم هست که به وضوح این کاربرد را نداشته‌است.

منابع

[ویرایش]
  1. «گورپشته» [باستان‌شناسی] هم‌ارزِ «barrow»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ گورپشته)