یخچال‌شناسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یخچال‌شناسی (به انگلیسی: Glaciology)، دانش مطالعه یخچال‌های طبیعی در نواحی قطبی و کوهسارها یا به‌صورت کلی‌تر، مطالعه همه نمودهای یخ و پدیده‌های حاصل از آن در سطح زمین است و در آن، ویژگی‌های گوناگون آب در حالت جامد (برف و یخ) بررسی می‌شود.[۱]

یخچال‌شناسی شاخه‌ای از علوم زمین و ترکیبی از دانش‌های ژئوفیزیک، زمین‌شناسی، جغرافیای طبیعی، ژئومورفولوژی، اقلیم‌شناسی، هواشناسی، آب‌شناسی، زیست‌شناسی و بوم‌شناسی است. تأثیرات یخچال‌ها بر انسان نیز در حیطه جغرافیای انسانی و انسان‌شناسی است. یافتن یخ بر سطح ماه، مریخ و اروپا شاخه‌ای فرازمینی از این رشته را به‌وجود آورده‌است که یخچال‌شناسی نجومی نامیده می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «What is Glaciology?». Earth Science Resources (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۴-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۲۵.
  • جعفری، عباس: فرهنگ بزرگ گیتاشناسی، نشر از گیتاشناسی، تهران ۱۳۷۲، چاپ دوم.
  • Wurbs, R. and W.P.James, Water resaercas engineering, Prentice Hall of india, New delhi، ۲۰۰۲.

پیوند به بیرون

[ویرایش]