یوهان پاخلبل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یوهان پاخلبل
زادهٔ	قبل از ۱ سپتامبر ۱۶۵۳ (تعمید) نورنبرگ
درگذشت	قبل از ۹ مارس ۱۷۰۶ (خاکسپاری) (۵۲ سال) نورنبرگ
فرزندان	۶ پسر, ۲ دختر
امضاء

کانن در ر مینور

کانن در ر مینور (نسخهٔ پیانو) اثر پاخلبل

---

آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.

شاکن در فا مینور

شاکن در فا مینور اثر پاخلبل

---

آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.

یوهان پاخلبل^{[م‌ف ۱]} (به آلمانی: Johann Pachelbel)‏ (تلفظ آلمانی: [ˈjo:han paˈxɛlbɛl]) (غسل تعمید داده‌شده در ۱ سپتامبر ۱۶۵۳ در نورنبرگ – دفن‌شده در ۹ مارس ۱۷۰۶ در نورنبرگ) موسیقی‌دان، ارگ‌نواز و معلم آلمانی سبک باروک بودکه مکتب موسیقی اُرگ جنوب آلمان را به دوران اوج خود رساند. از پاخلبل قطعات متعدد موسیقی مذهبی و سکولار به‌جا مانده‌است.

موسیقی پاخلبل در زمان حیاتش بسیار محبوب بود. او شاگردان متعددی تربیت کرد و سرمشق بسیاری از موسیقی‌دان جنوب و مرکز آلمان شد. امروزه پاخلبل را با دو قطعهٔ معروفش، کانن در ر و شاکن در فا مینور می‌شناسند.^{[م‌ل ۱]}

پاخلبل شاگرد هاینریش شوِمر بود. هردو از استادان موسیقی سبک آوازیِ کُنسِرتاتو بودند.

• کانن
• هاینریش شوِمر

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یوهان پاخلبل موجود است.

• منابع فارسی

• منابع لاتین