جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹
Coupe du Monde Féminine de la FIFA - France 2019
نشان‌وارهٔ رسمی جام جهانی زنان ۲۰۱۹
جزئیات مسابقات
کشور میزبانفرانسه
تاریخ برگزاری۷ ژوئن–۷ ژوئیه ۲۰۱۹
۱۷ خرداد–۱۶ تیر ۱۳۹۸
شمار تیم‌ها۲۴ (از ۶ کنفدراسیون)
شمار ورزشگاه‌ها۹ (در ۹ شهر)
 ایالات متحده آمریکا (چهارمین عنوان)
نایب‌قهرمان هلند
جایگاه سوم سوئد
جایگاه چهارم انگلستان
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۵۲
گل‌های زده شده۱۴۶ (۲٫۸۱ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران۱٬۱۳۱٬۳۱۲ (۲۱٬۷۵۶ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)انگلستان الن وایت
ایالات متحده آمریکا الکس مورگن
ایالات متحده آمریکا مگان رپینو
(هر یک ۶ گل)
بهترین بازیکن(ـان)ایالات متحده آمریکا مگان رپینو
بهترین بازیکن جوانآلمان جولیا گوین
بهترین دروازه‌بانهلند ساری فان وینندال
جایزه بازی جوانمردانه فرانسه

جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ هشتمین دوره از مسابقات جام جهانی فوتبال زنان بود. این مسابقات به صورت دوره‌ای و هر چهار سال یکبار و بین تیم‌های ملی فوتبال زنان که عضو فدراسیون جهانی فوتبال فیفا هستند انجام می‌شود. در مارس سال ۲۰۱۵ کشور فرانسه حق میزبانی این مسابقات را از آن خود کرد. این برای اولین بار در این کشور و سومین بار در اروپا بود که این مسابقات برگزار می‌شد. مسابقات در ۹ شهر فرانسه برگزار شد. ساختار مسابقات شامل ۲۴ تیم ملی بود که تیم میزبان را نیز در بر میگرفت. مدافع عنوان قهرمانی این رقابت‌ها تیم آمریکا بود.

تیم ملی فوتبال زنان ایالت متحده آمریکا در ۷ ژوئیه برای دفاع از عنوان قهرمانی سال ۲۰۱۵ کانادا در فینال مقابل تیم ملی فوتبال زنان هلند قرار گرفت و با نتیجه ۲–۰ به پیروزی رسید. این چهارمین عنوان قهرمانی این تیم است و بعد از تیم ملی فوتبال زنان آلمان دومین کشوری است که این عنوان را حفظ کرد.[۱]

انتخاب میزبان

[ویرایش]

در ۶ مارس سال ۲۰۱۴ فیفا اعلام یک مناقصه جهت میزبانی جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ را انجام داد. اعضای علاقه‌مند برای میزبانی این مسابقات بایستی میل خود را جهت میزبانی تا تاریخ ۱۵ آوریل ۲۰۱۴ اعلام کنند و تا تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴ مدارک لازم جهت مناقصه را برای فیفا بفرستند. در واقع فیفا ترجیح می‌داد که کشوری میزبان باشد که میزبانی جام جهانی فوتبال زنان زیر ۲۰ سال را در سال ۲۰۱۸ نیز بگیرد. اما در صورتی که شرایط ایجاب کند هر یک از مسابقات را برای میزبانی به دوکشور متفاوت بدهد.

کشورهای زیر به‌طور رسمی در مناقصه جهت میزبانی جام جهانی فوتبال زنان زیر ۲۰ سال در سال ۲۰۱۸ و جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ شرکت کردند و مدارک خود را تا ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴ ارسال کردند:

کشورهای زیر از مناقصه جهت میزبانی جام جهانی فوتبال زنان زیر ۲۰ سال در سال ۲۰۱۸ و جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ انصراف دادند:

  •  انگلستان - انگلیس ابراز علاقه‌مندی خود جهت میزبانی را در ضرب الاجل ۲۴ آوریل ۲۰۱۴ ثبت کرد،[۴] امادر ژوئن ۲۰۱۴ اعلام شد که از این پس ادامه نخواهند داد.[۵]
  •  نیوزیلند - نیوزیلند ابراز علاقه‌مندی خود جهت میزبانی را در ضرب الاجل آوریل ۲۰۱۴ انجام داد.[۶] اما در ژوئن ۲۰۱۴ اعلام شد که آن‌ها مناقصه را ادامه نخواهند داد.[۷]
  •  آفریقای جنوبی[۸][۹][۱۰]

حق میزبانی هر دو تورنمنت توسط کمیتهٔ اجرایی فیفا در تاریخ ۱۹ مارس ۲۰۱۵ به کشور فرانسه داده شد.[۱۱]

تیم‌های انتخاب شده

[ویرایش]

تیم‌های زیر به مسابقات صعود کردند.

تیم طریقه صعود تاریخ صعود تعداد حضور

تعداد حضور به‌طور زنجیره ای
بهترین نتیجه پیشین رده
فیفا
 فرانسه میزبان ۰۲۰۱۵−۰۳−۱۹ ۱۹ مارس ۲۰۱۵ ۴ مرتبه ۳ مقام چهارم (۲۰۱۱) ۳
گلدان ۱ گلدان ۲ گلدان ۳ گلدان ۴

 فرانسه (۳) (میزبان)
 ایالات متحده آمریکا (۱)
 آلمان (۲)
 انگلستان (۴)
 کانادا (۵)
 استرالیا (۶)

 هلند (۷)
 ژاپن (۸)
 سوئد (۹)
 برزیل (۱۰)
 اسپانیا (۱۲)
 نروژ (۱۳)

 کرهٔ جنوبی (۱۴)
 چین (۱۵)
 ایتالیا (۱۶)
 نیوزیلند (۱۹)
 اسکاتلند (۲۰)
 تایلند (۲۹)

 آرژانتین (۳۶)
 شیلی (۳۸)
 نیجریه (۳۹)
 کامرون (۴۶)
 آفریقای جنوبی (۴۸)
 جامائیکا (۵۳)

شهرها و ورزشگاه‌های میزبان

[ویرایش]

دوازده شهر کاندید میزبانی بودند[۱۲] که ۹ ورزشگاه نهایی در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۱۷ انتخاب شدند که بدین شرح اند: ورزشگاه استاد دو لا بوژوار در شهر نانت ، ورزشگاه مارسل پیکو در شهر نانسی و ورزشگاه دو لبه دشان در اوسر.[۱۳]

بازیهای نیمه نهایی و بازی فینال در ورزشگاه پارک المپیک لیون و در حومهٔ لیون و در شهر دسین شارپیو برگزار شد که این ورزشگاه دارای گنجایش ۵۸٬۰۰۰ نفر است. اما بازی افتتاحیه در شهر پاریس و در ورزشگاه پارک ده پرنس برگزار شد.[۱۴]

لیون پاریس نیس مون‌پلیه
ورزشگاه پارک المپیک لیون
(Stade de Lyon)
ورزشگاه پارک ده پرنس ورزشگاه آلیانز ریویرا
(Stade de Nice)
ورزشگاه استاد دو لا موسون
گنجایش: ۵۹٬۱۸۶ گنجایش: ۴۸٬۵۸۳ گنجایش: ۳۵٬۶۲۴ گنجایش: ۳۲٬۹۰۰
رن


ورزشگاه روازون پارک
گنجایش: ۲۹٬۱۶۴
لو آور والنسین رنس گرونوبل
ورزشگاه استاد اوسین ورزشگاه استاد دو انو ورزشگاه آگوست دلون ورزشگاه استاد دز آلپ
گنجایش: ۲۵٬۱۷۸ گنجایش: ۲۵٬۱۷۲ گنجایش: ۲۱٬۱۲۷ گنجایش: ۲۰٬۰۶۸

حق پخش تلویزیونی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «U.S. Wins Record Fourth World Cup Title». نیویورک تایمز. ۷ ژوئیه ۲۰۱۹.
  2. "La France candidate pour 2019!". Fédération Française de Football. 2014-04-25. Retrieved 2014-05-04.
  3. "S.Korea Applies to Host 2019 FIFA Women's World Cup". KBS. 9 April 2014. Archived from the original on 14 April 2014. Retrieved 18 October 2016.
  4. "FA consider hosting 2019 women's World Cup in England". BBC Sport. 9 May 2014.
  5. "FA drop Women's World Cup bid". Football365.com. 23 June 2014. Archived from the original on 26 June 2014. Retrieved 23 June 2014.
  6. "New Zealand express interest in host role". Oceania Football Confederation. 12 May 2014. Archived from the original on 12 May 2014. Retrieved 18 October 2016.
  7. "NZF not progressing women's cup bid". Oceania Football Confederation. 25 June 2014. Archived from the original on 28 June 2014. Retrieved 18 October 2016.
  8. "South Africa to bid for 2019 WWC?". MTNFootball. 2011-07-20. Archived from the original on 3 November 2012. Retrieved 2012-05-25.
  9. "South Africa to bid for 2019 FIFA Women's World Cup". Inside The Games. 13 March 2014.
  10. "South Africa will bid to host 2019 Women's World Cup". BBC Sport. 13 March 2014.
  11. http://www.uefa.com/womensworldcup/news/newsid=2224589.html
  12. https://www.lequipe.fr/Football/Actualites/La-france-organisera-la-coupe-du-monde-2019/544452
  13. https://www.fifa.com/womensworldcup/news/the-nine-host-cities-confirmed-2894761
  14. https://www.fifa.com/womensworldcup/news/official-slogan-and-emblem-of-fifa-women-s-world-cup-france-2019-launc-2908450
  15. Sandomir, Richard. "Fox, Telemundo and Univision to Show World Cup Through 2026 as FIFA Extends Contracts". The New York Times. February 12, 2015.
  16. "FIFA extending TV deals through 2026 World Cup with CTV, TSN and RDS". The Globe and Mail. February 12, 2015.
  17. Parker, Ryan. "2026 World Cup TV rights awarded without bids; ESPN 'surprised'". Los Angeles Times. February 13, 2015.
  18. Football féminin : le Groupe TF1 s’offre la Coupe du Monde 2019 بایگانی‌شده در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine sur lesnouvellesnews.fr, le 14 janvier 2016.