French
Deutschجروم ویزنر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جروم ویزنر | |
|---|---|
 ویزنر در دفترش درواشینگتن، دی.سی., ۱۹۶۳ | |
| سیزدهمین رئیس دانشگاه مؤسسه فناوری ماساچوست | |
| دوره مسئولیت ۱۹۷۱ – ۱۹۸۰ | |
| پس از | هوارد وسلی جانسون |
| پیش از | پل گری |
| ششمین رئیس کمیته مشورتی علمی رئیس‌جمهور | |
| دوره مسئولیت ۱۹۶۱ – ۱۹۶۴ | |
| پس از | جرج کیستیاکویکی |
| پیش از | دونالد هورنیگ |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۳۰ مهٔ ۱۹۱۵ دیترویت |
| درگذشته | ۲۱ اکتبر ۱۹۹۴ (۷۹ سال) واترتاون، ماساچوست |
| شهروند | ایالات متحده آمریکا |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| همسر(ان) | لایا و اینگر |
| محل تحصیل | دانشگاه میشیگان |
| جایزه‌ها | مدال مؤسسان انجمن مهندسان برق و الکترونیک (۱۹۷۷) جایزه ونیوار بوش (۱۹۹۲) |
| محل تحصیل | دانشگاه میشیگان |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | مهندسی برق |
| محل کار | |
| پایان‌نامه | پدیده‌های پیش انجماد در لوله‌های سوئیچینگ گاز و مشکلات فرسودگی یکسو کننده مرتبط (۱۹۵۰) |
جروم برت ویزنر (انگلیسی: Jerome Wiesner) ; (زاده:۳۰ مه ۱۹۱۵ -درگذشته: ۲۱ اکتبر ۱۹۹۴) استاد دانشگاه برق بود که توسط رئیس‌جمهور جان اف. کندی به عنوان رئیس کمیته مشورتی علمی انتخاب شد. او یک سیاستمدار اهل ایالات متحده آمریکا بود. در طی جنگ جهانی دوم، ویزنر بر روی رادار آزمایشگاه تشعشعات MIT تحقیق می‌کرد. او مدت کوتاهی پس از جنگ در آزمایشگاه ملی لس آلاموس کار کرد و سپس از ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۱ در گروه پژوهشی خود در آزمایشگاه الکترونیک مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) به تحقیقات پرداخت[۱]؛ و از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۰ به عنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد.[۲] ویزنر در خانه‌اش در اثر نارسایی قلبی درگذشت.
زندگی‌نامه
[ویرایش]ویزنر در خانواده‌ای یهودی در شهر دیترویت، میشیگان به دنیا آمد و در شهر دیربورن رشد یافت. او در دبیرستان فوردسن تحصیل کرد. مدرک لیسانس خود را در رشته ریاضیات در سال ۱۹۳۷ گرفت و سپس دوره کارشناسی ارشد خود را در رشته علوم در دانشگاه میشیگان گذراند. ویزنر در سال ۱۹۵۰ دکترای مهندسی برق خود را از دانشگاه میشیگان اخذ کرد.[۳] در ۱۹۴۰ با لایا و اینگر که از همکلاسی‌های دانشگاهی‌اش در رشته ریاضی بود ازدواج کرد. در همان سال به عنوان مهندس ارشد آزمایشگاه آکوستیکال و آزمایشگاه رکورد کتابخانه کنگره منصوب شد.
در ۱۹۶۰ هنگامی‌که ناسا قصد پیشبرد پروژه آپولو را در راستای هدف جان اف کندی برای گام گذاشتن انسان در ماه را داشت ویزنر یک پنل خودروی فضایی را درست کرد.[۴]
جوایز و افتخارات
[ویرایش]در سال ۱۹۸۰جایزه دلمر سوف فرنینی به او اهدا شد و در سال ۱۹۹۳، ویزنر مدال رفاه عمومی را از آکادمی ملی علوم دریافت کرد. ویزنر همچنین برندهٔ جوایزی همچون مدال مؤسسان انجمن مهندسان برق و الکترونیک و جایزه ونیوار بوش شده‌است.[۵]
تصویربرداری
[ویرایش]ویزنر توسط ال فرانکن در برنامه از زمین تا ماه در شبکه HBO به تصویر کشیده شد.
مرگ
[ویرایش]ویزنر در سن ۷۹ سالگی به دلیل نارسایی قلبی در خانه خود در واترتاون، ماساچوست درگذشت. پسر وی استیفن ویزنر محقق فیزیک است.
منابع
[ویرایش]- ↑ Donald Hornig, Last to See First A-Bomb, Dies at 92, The New York Times, January 26, 2013
- ↑ "The Telegraph, Oct. 7, 1971".
- ↑ Wiesner, Jerome Bert (1950). Pre-ignition phenomena in gas switching tubes and related rectifier burnout problems (Ph.D.). University of Michigan. OCLC 68272074 – via ProQuest.
{{cite thesis}}: Unknown parameter|subscription=ignored (|url-access=suggested) (help) - ↑ Golovin had been NASA Associate Administrator Robert Seamans' special technical assistant, who left NASA after chairing an ad-hoc committee for Seamans in July 1961 to recommend an Apollo launch vehicle. Ironically, this NASA committee had helped open the door to serious consideration of LOR. Hansen, James R. (1999). Enchanted Rendezvous: John C. Houbolt and the Genesis of the Lunar-Orbit Rendezvous Concept.
- ↑ "Public Welfare Award". National Academy of Sciences. Archived from the original on 29 December 2010. Retrieved 18 February 2011.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jerome Wiesner». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
