ریما رامین‌فر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریما رامین‌فر
رامین‌فر در جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۳۹۷
زادهٔ	۵ فروردین ۱۳۴۹ ‏(۵۴ سال) تهران، ایران
پیشه‌ها	بازیگر نویسنده
سال‌های فعالیت	۱۳۷۶–کنون
همسر	امیر جعفری
فرزندان	۱

ریما رامین‌فر (زادهٔ ۵ فروردین ۱۳۴۹) بازیگر و نویسندهٔ اهل ایران است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد در رشتهٔ کارگردانی تئاتر است. او کار در تئاتر را در سال ۱۳۷۶ با نمایش شب بخیر مادر آغاز کرد و در سال ۱۳۷۹ با بازی در نان و عشق و موتور ۱۰۰۰ پا به عرصهٔ سینما نهاد.^[۱] رامین‌فر برای نقش‌آفرینی در یه حبه قند (۱۳۸۹) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر شد. او از ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۹ در مجموعهٔ تلویزیونی پایتخت ایفای نقش کرد و برایش برندهٔ جایزهٔ حافظ بهترین بازیگر زن کمدی شد.^[۲] رامین‌فر در ابد و یک روز (۱۳۹۴) حضور داشته و نویسندهٔ چند مجموعهٔ تلویزیونی بوده‌است. همسر او، امیر جعفری، از بازیگران سینما و تلویزیون ایران است.

ریما رامین‌فر در سال ۱۳۶۹ دیپلم گرفت و در رشتهٔ گرافیک توانست به دانشگاه راه بیابد و پس از یک‌سال تصمیم گرفت به آلمان برود و در آن‌جا به تحصیل خود بپردازد و پس از چند سال به ایران بازگشت و توانست در رشتهٔ هنر قبول شود و همزمان با ورود به دانشگاه به فعالیت خود در تئاتر پرداخت.

از سال ۱۳۷۱ در رشتهٔ تئاتر به تحصیل خود در دانشگاه ادامه داد. نخستین کار حرفه‌ای او به عنوان بازیگر در عرصهٔ تئاتر، نمایش «شب بخیر مادر»، نوشتهٔ مارشا نورمن، با کارگردانی حامد محمدطاهر بود که در سال ۱۳۷۵ در تئاتر شهر به اجرا درآمد؛ نخستین نمایشنامه‌ای هم که نوشت، نمایشنامهٔ «پس تا فردا» بود که نمایش آن در جشنوارهٔ تئاتر فجر اجرا شد و جایزهٔ سوم نمایشنامه نویسی را گرفت. رامین‌فر، علاوه بر نوشتن نمایشنامه، به عنوان یکی از بازیگران این نمایش در صحنه حاضر شد.

پس از آن، رامین‌فر در تئاتر به فعالیت خود در زمینهٔ نمایشنامه‌نویسی، بازیگری و کارگردانی ادامه داد. «از زمستان ۶۶»، «رقص کاغذ پاره‌ها»، «پس تا فردا»، «دل سگ»، «یک دقیقه سکوت»، «همان همیشگی» و «زمزمهٔ مردگان» از جمله کارهای او در هنر تئاتر است.

وی در دانشگاه، در مقطع کارشناسی نمایش و همچنین کارشناسی ارشد کارگردانی، به فراگیری دانش در زمینهٔ بازیگری و کارگردانی پرداخت.

در سال ۱۳۸۰ در «یک دقیقه سکوت» بازی کرد و جایزهٔ دوم بازیگری جشنوارهٔ تئاتر فجر را گرفت و در نمایش «زمزمهٔ مردگان» هم جایزهٔ اول بازیگری جشنوارهٔ تئاتر فجر را کسب کرد.

وی در دههٔ ۱۳۸۰ فعالیت خود در تلویزیون ایران را با نویسندگی در سریال بدون شرح و بازیگری در مجموعهٔ من یک مستاجرم و نویسندگی مجموعهٔ کمربندها را ببندیم آغاز نمود.^[۳]

در سال ۱۳۹۰، رامین‌فر با بازی در نقش «هما سعادت» در مجموعهٔ پایتخت ۱ به فعالیت خود در تلویزیون ادامه داد و پس از آن، در همین نقش، در کنار محسن تنابنده، در فصل‌های دوم تا ششم این مجموعهٔ پرمخاطب، به ایفای نقش پرداخت. نقش هما مورد تحسین واقع شد و البته منتقدانی هم معتقد بودند رامین فر نتوانسته در این نقش به خوبی ظاهر شود.^[۴]

رامین‌فر و همسرش از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بودند که با امضاء طوماری در ۲۲ خرداد ۱۳۹۲، همراه با سایر اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان، ضمن قدردانی از انصراف عارف به نفع حسن روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کردند.^[۵][۶]

• آن سوی آینه (علی سرابی، ۱۳۹۶٬۱۳۹۷)
• اینجا کجاست (شیوا مسعودی، ۱۳۹۲)
• رومولوس کبیر (نادر برهان مرند، ۱۳۸۸)
• غریبه‌ای در خانه (دل‌آرا نوشین، ۱۳۸۸)
• کابوس‌های پیرود بازنشسته خائن ترسو (نادر برهان مرند، ۱۳۸۷)
• شب بخیر مادر (محمد یعقوبی، ۱۳۷۶)
• مرگ دستفروش (نادر برهانی مرند، ۱۳۸۵)
• زمزمه مردگان (سیامک احصائی، ۱۳۸۱)
• می‌رم روزنامه بخرم (رحیم نوروزی، ۱۳۸۱)
• همان همیشگی (رامین‌فر، ۱۳۸۰)
• دل سگ (محمد یعقوبی، ۱۳۷۹)
• یک دقیقه سکوت (محمد یعقوبی، ۱۳۷۹)
• پس تا فردا (محمد یعقوبی، ۱۳۷۹)
• رقص کاغذ پاره‌ها (محمد یعقوبی، ۱۳۷۸)
• زمستان ۶۶ (محمد یعقوبی، ۱۳۷۷)
• شب بخیر مادر (محمد یعقوبی، ۱۳۷۶)
• ترن (حمیدرضا آذرنگ)

• بدون شرح (۱۳۸۱)
• کمربندها را ببندیم (۱۳۸۳)
• چارخونه (۱۳۸۶)

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ریما رامین‌فر موجود است.

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ریما رامین‌فر در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• ریما رامین‌فر در IMDb
• ریما رامین‌فر در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران