زبان گالیسی-پرتغالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گالیسی-پرتغالی
زبان بومی درپادشاهی گالیسیا، کنت‌نشین پرتغال
منطقهشمال غرب ایبری
دورهاز ۸۷۰ میلادی؛ در قرن ۱۵ به گالیسی، اوناویایی، فالا و پرتغالی تقسیم شد.[۱]
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
فهرست لینگوییست
۰۷۹
گلاتولوگهیچ کدام
{{{mapalt}}}
مناطق گالیسی-پرتغالی‌زبان در پادشاهی لئون در حدود قرن دهم میلادی.
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان گالیسی-پرتغالی (گالیسی: galego-portugués یا galaico-portugués , پرتغالی: galego-português یا galaico-portuguêsپرتغالی باستان یا گالیسی قرون وسطایی یک زبان رومی ایبریایی غربی بود که در قرون وسطی، در شمال غربی شبه‌جزیره ایبری گفتگو می‌شد. می‌توان آن را یک دوره تاریخی از هر یک از زبان‌های گالیسی و پرتغالی دانست.

متن نمونه

[ویرایش]

در اینجا یک شعر از آورده شده‌است:

Proençaes soen mui ben trobar
e dizen eles que é con amor,
mays os que troban no tempo da frol
e non-en outro, sei eu ben que non
an tan gran coita no seu coraçon
qual m' eu por mha senhor vejo levar

شاه دینیش پرتغال (۱۲۷۱–۱۳۲۵)

[شاعران] پروانسی می‌دانند چگونه خوب آهنگسازی کنند،
و آن‌ها می‌گویند این از روی عشق است،
اما کسانی که هنگام شکوفه گل آهنگسازی می‌کنند،
و نه در هیچ زمان دیگری، من می‌دانم که
آن‌ها در قلب خود چنین آرزوی خوبی ندارند،
همان‌طور که من در قلبم برای بانوی خود ندارم.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]