زبان گالیسی-پرتغالی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
گالیسی-پرتغالی | |
---|---|
زبان بومی در | پادشاهی گالیسیا، کنتنشین پرتغال |
منطقه | شمال غرب ایبری |
دوره | از ۸۷۰ میلادی؛ در قرن ۱۵ به گالیسی، اوناویایی، فالا و پرتغالی تقسیم شد.[۱] |
هندواروپایی
| |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
فهرست لینگوییست | ۰۷۹ |
گلاتولوگ | هیچ کدام |
مناطق گالیسی-پرتغالیزبان در پادشاهی لئون در حدود قرن دهم میلادی. | |
زبان گالیسی-پرتغالی (گالیسی: galego-portugués یا galaico-portugués , پرتغالی: galego-português یا galaico-português)، پرتغالی باستان یا گالیسی قرون وسطایی یک زبان رومی ایبریایی غربی بود که در قرون وسطی، در شمال غربی شبهجزیره ایبری گفتگو میشد. میتوان آن را یک دوره تاریخی از هر یک از زبانهای گالیسی و پرتغالی دانست.
متن نمونه
[ویرایش]در اینجا یک شعر از آورده شدهاست:
Proençaes soen mui ben trobar — شاه دینیش پرتغال (۱۲۷۱–۱۳۲۵) | [شاعران] پروانسی میدانند چگونه خوب آهنگسازی کنند، |